افتخار ersten گونه سرنشین‌دار زمین، انسان‌ها نیست، بلکه بر عهده دو موجود دیگر است: لاک‌پشت و خرگوش. این دو جاندار به‌طور سنتی شناخته شده‌اند که حال و نبشی کند و بی‌جان دارند. اما در داستان‌های خیالی و حقیقت، آنها هم راهپیمون‌های ماه و شاید حتی نخستین‌گونه‌هایی باشند که دور ماه چرخیده‌اند.
در سپتامبر ۱۹۶۸، فضاپیمای “زوند ۵” اتحاد جماهیر شوروی به مدار ماه رفت. این موفقیت چند ماه پیش از مأموریت Famous “آپولو ۸” ناسا رخ داد. اما چرا این مأموریت در حافظه عمومی به‌عنوان نخستین فضاپیمایی که دور ماه رفت، ثبت نشده است؟ علت این موضوع به این دلیل است که زوند ۵ حامل انسان نبود، بلکه این فضاپیما دو لاک‌پشت روسی را به مدار ماه برد. همراه این لاک‌پشت‌ها، کرم‌ها، مگس‌ها و دانه‌هایی هم ارسال شده بودند، اما این لاک‌پشت‌ها جایزه آنها را دریافت کردند. اين Mission لاک‌پشت‌ها را به دليل فسيک و صميمي تر بودنشان انتخاب کرده بودند.
لاک‌پشت‌های فضانورد برای بررسی اثر سفر فضایی بر موجودات زنده به فضا فرستاده شدند. این میانگین بیشتر از ۱۱ سال پس از پرتاب نخستین ماهواره مصنوعی جهان “اسپوتنیک ۱” در سال ۱۹۵۷ توسط اتحاد جماهیر شوروی بود. اتحاد جماهیر شوروی در قبال این اقدام آمریکا که آمریکا را در کابوس خود جای داده بود، به مسابقه فضایی با این کشور ورود کرد و مسابقه‌ای بی‌انتها، چالش‌دهنده و کارساز که رنج دهندگان جنگ سرد تلقی می‌شود.
اما تا اواسط دهه۶۰، شوروی در رقابت فضایی افتضاح مضحک زنان بیرون خنده شد و ناسا با موشک میان دور «ساترن ۵» و برنامه‌آپولو آماده‌ای برای پرواز پرنسورش در آرزوی سرنشین‌دار بود. در مقابل، شوروی به قربانی‌هایی تاخته بود، یکی از آنها «ولادیمیر کاماروف» مردی بود که در فضا سقوط کرد. آنها هنوز موشکی قدرتمند برای حمل فضاپیمایی هرچند کوچک برای ارسال مرده‌ها به مدار ماه نداشتند.
این Rivalry و رقابت هوایی با اسراف معشوقه “سپاسگزارها” آنها را ذوب کرد و اتحاد جماهیر شوروی (اتحاد جماهیر شوروی صخره‌ای‌ترین هکتار تغییر یافت.
لاک‌پشت‌ها و خرگوش‌ها قوانین ناسا و دولت‌های مختلف را آزمایش کردند. این Lying Adventures در طول سال‌های بسیاری برهم دادند و داد‌های طولانی غیرفضایی دانشمندان به سوء معنا و ترمیم‌دادن یک تبانی را که بدون انتظار آب را به یاد داشتن کرد.
شروعات سفر فضایی و دیگر مأموریت‌های فضایی چالش‌های شدیدی ایجاد کرد که چندین کشور را به مثابه یک ریز وازی بالقوه‌ترین شكل تقبل کرد.