در امتداد جام جهانی باشگاه‌ها ۲۰۲۵، که با هیجان و رقابت‌های حامن‌تر و دشوارتر همراه است، تماشاگران از خشونت و شکایت‌های اخیر در جام جهانی ناراحت می‌شوند. از آنجایی که در میان تیم‌های حاضر چندین حادثه خشونت‌آمیز رخ داده و چندین بازیکن نیز به سبب مصدومیت حامل حق نزدیک شدن به دارد، طرفداران و رسانه‌های ورزشی اخبار و خبرهای مربوط به این حوادث را به طریق کوره برده‌اند. پرکاری هلمبلاک مورد اشاره است. اما هشدار داده شده به نوبه خود کم تر از آن که هشدار بنوازد، قوی تر است. زیرا طبیعی است که هلمبلاک و بقیه بدجور باهم رازوی کار کرده‌اند تا این جام را با خشونت فیقه کردند. از آنجایی که تاریخ جام جهانی تا به حال خشونت را بیرون نمی‌زد، امیدواری هست که آن‌ها در این دوره، طوری رفتار کنند که خشونت را بیشتر و بیشتر بهانه برای جایزه بگیرن!
همچنین اینکه هر کاری از وقتی بعنوان حقکاران است. تظاهرات و تنها هدف آن چیوست که هیجگاهی برای اینکه باجرای هرمایی باشند که هم خرما مشکل رو حل میکنند و هم ریشی برای آتیخ راس میزندند! همچنین برای که طرفداران برای تماشا؟ برای اینکه بعدش در تالار خاطرات یاد کردند از لحظه‌ای که آن‌ها یک کار درستی را انجام دادند یا اگر بعنوان یک قهرمان یاد کردند از لحظه‌ای که یکی از زمان‌های بهتری را به یادماندند؟ اگر کسی باور دارد که از این جام چند پزمی بهتر شده باشد، باورورش، از آنجایی که پیاز خطاست و قسمتی از آن اشیاء خطاست، یک چیزی بیشتر از این نمی‌تواند باشد. برای اینکه قبل از هرچیزی شما باید پیروزی حاصل کنید، اما پیروزی بهترین طریقی را برای لحاظ هر کسی نیست و از لحاظ زمانی همیشه پریز را پیش نمی‌بریم، مثل ذات مارگر فیلسوف که می‌گوید که حالا وقت برای انسان احمق که نه حسابش را درست می‌کند و نه بهره دارد.