اینتل در سال‌های اخیر با بحران‌های جدی مواجه شده است. تلاش برای مدرن‌سازی معماری x86 با طراحی big.LITTLE و عرضه‌ی پردازنده‌های Arrow Lake نتوانست تأثیر مثبتی بر سهم بازار آن بگذارد. در حوزه‌ی گرافیک نیز محصولی دیرهنگام و ناقص روانه‌ی بازار کرد که قدرت رقابت با غول‌هایی چون انویدیا و ای‌ام‌دی را نداشت. اعترافات جدید مدیرعامل اینتل نشان می‌دهد وضعیت این شرکت وخیم‌تر از همیشه است.

لیپ-بو تن مدیرعامل جدید اینتل اذعان کرد که تیم آبی دیگر در بین ۱۰ شرکت برتر نیمه‌هادی قرار ندارد. این درحالی است که اینتل زمانی به‌طور کامل بر بازار سی‌پی‌یو مسلط بود و حتی قصد خرید انویدیا را داشت. اما ای‌ام‌دی با پردازنده‌های Ryzen جایگاهش را متزلزل کرد و همکاری نزدیک با TSMC نیز توانست برتری بیشتری برای رقیبان ایجاد کند.

یکی از نقاط ضعف بزرگ اینتل، اتکای بیش از حد به تولید داخلی تراشه‌ها است؛ چیزی که زمانی مزیت محسوب می‌شد، اکنون مانعی برای رقابت‌پذیری شده است. شرکت مذکور اخیراً بخشی از تولید را به TSMC واگذار کرد، اما این اقدام دیرهنگام نتوانست از بحران جلوگیری کند. زیان‌های میلیاردی و اخراج گسترده‌ی کارکنان، فشار مضاعفی به این شرکت وارد کرده‌اند.

مقاله‌های مرتبط:

مدیرعامل اینتل اعتراف کرد که رقابت در حوزه‌ی آموزش هوش مصنوعی را به‌کلی از دست داده‌اند. درحالی‌که انویدیا با تراشه‌های دیتاسنتر بر بازار هوش مصنوعی سلطه دارد، اینتل اکنون تلاش می‌کند با تمرکز بر Edge AI و هوش مصنوعی ایجنت‌محور، راه‌کار تازه‌ای برای بازگشت بیابد. تن همچنین از جذب استعدادهای جدید در این مسیر خبر داد.

اینتل قصد دارد استراتژی خود را تغییر دهد و به‌جای فعالیت هم‌زمان در حوزه‌های مختلف، روی زمینه‌های محدود اما کلیدی تمرکز کند. حتی احتمال تقسیم اینتل به دو بخش مجزا مطرح شده است تا مانند ای‌ام‌دی و اپل، به شرکت فاقد کارخانه تبدیل شود. آینده‌ی اینتل نامشخص است، اما برای بقا چاره‌ای جز تحول ندارد.

source

توسط mohtavaclick.ir