کاری نکنید صلابت ایمانتان کاسته شود

به گزارش پایگاه خبری «راه آرمان»؛ شهید «حبیب‌الله اکبری قوام‌آبادی» بيست ‌و ‌يكم آذر ۱۳۴۰، در روستای قوام‌آباد از توابع شهرستان ‌رفسنجان چشم به جهان گشود. وی تا سوم متوسطه درس‌ خواند. پاسدار بود، سرانجام در بيستم ‌اسفند ۱۳۶۵، در بيمارستان ‌سجاد تهران بر اثر صدمات ناشی از جراحات جنگی شهيد شد. 

در ادامه وصیت‌نامه شهید «حبیب‌الله اکبری قوام‌آبادی» را مرور می‌کنیم:

بسم الله الرحمن الرحیم

درود بی‌کران بر حجت خدا سرور و مولا مهدی موعود (عج) و نایب به حق ایشان عارف دوران اسوه تقوا حلم شجاعت زعامت. او کلمه تاریخ را دگرگون کرد. و مسلمانان جهان را از ظلمت‌ها برهانید و در صراط نور هدایت نمود او که دنیای فانی شدنی را با توکل به معبودش به مکانی پر از عشق و صفا و صمیمیت و مکان عشق‌بازی یار قرار داده و این عشق بازی و معشوقی آنقدر غلیظ است که چون شمع در آتش این عشق می‌سوزد تا به معشوق خود می‌رسند.

درود و سلام به آنان که این دنیای پست را عشق گاه و مکان عشق‌بازی خود قرار داده و آن قدر در این عشق سوختند تا به معبود خود رسیدند و به اصل خویش بازگشتند. خدایا این عشق و این آتش را در ما هم بوجود بیاور تا ما هم بسوزیم. ای کاش همه ما درک می کردیم حقیقت آفرینش را، حقیقت زندگی را، حقیقت دین و مکتب و آئین را و حقیقت خویش را و حقیقت عمل حق را.

ای کاش همه ما درک می‌کردیم ارزش را و ارزش هر عمل را که سبب می شود انسان را به اسفل‌السافلین برساند. ای کاش همه در می‌یابیدیم تنها وسیله معراج انسان‌های مومن نماز است و چه خوب است اگر به این مطلب که در زیارت اباعبدالله الحسین آمد که می‌گوید یا ابا عبدالله اشهد انک قد اقمت الصلوه و اتیت الزکوه و امرت بالمعروف و نهیت عن المنکر. یا اینکه چرا فقط موقع نماز توانستند تیر را از پای مبارک علی (ع) بیرون آورند.

چه زیبا و والامقام است اگر به گوش جان گوش کنیم. این نصیحت پدرانه امام امت فرمودند تزکیه تزکیه هر چیز منهای تزکیه پوچ است. از طرفی چه مشکل و طاقت فرساست عذاب الهی و چه سوزنده است آتش قهر الهی. غیرقابل تصور است روزی که انسان باید حساب دنیایش را پس بدهد روزی که همه چیز دگرگون می‌شود (کوه‌ها مثل پنبه متلاطم و نرم شده).

روزی که متهمین و مجرمین به چهره‌هایشان شناخته می‌شوند و سر و پای آن‌ها را می‌گیرند در آتش می‌گذارند. روزی که فریادرسی جز خدا نیست. وای به حال کسی که در آن روز مورد غضب الهی قرار گیرد. 

در آن لحظات سخت و پرمهیب عمل انسان و تقوای هر فرد است که به دردش می‌خورد حال اگر در دست چیزی نداریم به این دلیل است که مخلصانه نخواسته‌ایم و عاجزانه تقاضا نکرده‌ایم و یا اینطور لیاقتی پیدا نکرده‌ایم تا آن‌طور بخواهیم و تقاضا کنیم چون کسی باوفاتر از او نیست. اکنون چاره‌ای نداریم جز اینکه دل به رحمت و آمرزش خدا ببندیم.

پروردگارا به ما توفیقی عطا کن آن راه و آن عملی را انجام دهیم که رضای تو در آن است. پدر و مادر عزیزم اگر این عزت به شما داده شده مبادا عملی انجام دهی که موجب ناسپاسی خدا شود که این کارتان باعث می‌شود از شکوه صلابت ایمانتان کاسته شود. 

غم و اندوه به خود راه ندهید که به هدف رسیدن سرور و شادی دارد نه گریه و زاری و این را نیز مد نظر داشته باشید که اگر فرزندتان را در راه خدا دادید جزئی از دریای وظیفه‌تان را جامع عمل پوشانده‌اید. به شما بگویم گریه نکنید و هر وقت حب والدین – فرزندی به سرتان زد و خواستید گریه کنید به یاد جمله حضرت امام رضا (ع) بیافتید که فرمودند به خاطر هیأت‌های اباعبدالله و اهل بیتش گریه کنید. 

والدین عزیزم هر چه شما کردید خواهران و برادرانم را طوری تربیت کنید که خواهرانم زینب‌گونه و برادرانم حسین‌گونه زندگی کنند و من را در قوام‌آباد دفن کنید تا خدا مردم قوام‌آباد را توسط خون شهید پیدا نماید تا در میدان‌های رزم با دشمنان دین مبارزه کنند. 

منبع: نوید شاهد کرمان 

انتهای خبر/ م https://armanekerman.ir/vdcjayeviuqeixz.fsfu.html