خودروهای خودران طی سال‌های اخیر پیشرفت‌های چشمگیری داشته‌اند. درحال حاضر، بیشتر خودروهایی که در خیابان‌های عمومی تردد می‌کنند در سطح ۲ خودران قرار دارند، اما در مناطقی مانند فونیکس آمریکا یا چند شهر در چین، خودروهایی با فناوری‌های سطح ۳ و ۴ درحال آزمایش یا فعالیت تجاری هستند. بااین حال، دستیابی به خودران‌های سطح ۵ هنوز به سال‌ها تحقیق و توسعه نیاز دارد.
به‌نوشته‌ی MSN، رشد سریع فناوری باعث شده است قوانین، چارچوب‌های اخلاقی و سیاست‌گذاری‌های اجتماعی نتوانند هم‌پای آن پیش بروند. پیچیدگی مسائل اخلاقی و نبود قوانین جامع، فاصله‌ای بین تکنولوژی و جامعه ایجاد کرده که رفع آن نیازمند تلاش هماهنگ در سطوح مختلف است.
یکی از چالش‌های مهم اخلاقی، مسئله‌ی معروف «دوراهی ترولی» است؛ جایی که خودرو باید بین تصمیم‌های سخت یکی را انتخاب کند. هرچه هوش مصنوعی پیچیده‌تر می‌شود، پاسخ به چنین سناریوهایی برای برنامه‌نویسان، قانون‌گذاران و کاربران پیچیده‌تر و حساس‌تر خواهد شد.
مقاله‌های مرتبط:
در کنار مسائل اخلاقی، بحث مسئولیت حقوقی در زمان تصادف مطرح است. آیا راننده، شرکت سازنده، برنامه‌نویس نرم‌افزار یا خودِ هوش مصنوعی مسئول است؟ با وجود افراد متعددی که در ساخت سیستم‌های رانندگی خودکار نقش دارند، تعیین مقصر هنگام تصادف ماشین‌های خودران به چالشی پیچیده و چندلایه تبدیل شده است و به قانون‌گذاری دقیق و همه‌جانبه نیاز دارد.
در نهایت، پذیرش عمومی خودروهای خودران نیازمند ایجاد اعتماد، تدوین قوانین شفاف و تعریف مسئولیت‌های حقوقی است. چارچوب‌هایی مانند اصول آسیلومار می‌توانند به هدایت توسعه‌ی مسئولانه کمک کنند، اما موفقیت این فناوری در گرو همراهی همه‌جانبه‌ی صنعت، جامعه و دولت خواهد بود.
source