عشق به شهادت بالاتر از عشق‌های دیگر است

به گزارش پایگاه خبری «راه آرمان»؛ شهید «كرامت شمس‌الدينی» يكم ‌ارديبهشت ۱۳۴۰ در روستای ‌گنجان ‌از توابع ‌شهرستان رابر متولد شد. او خواندن و نوشتن را در مكتب آموخت. سال ۱۳۵۸، ازدواج كرد و صاحب يک پسر شد. پاسدار بود، سرانجام شانزدهم ‌آذر ۱۳۶۰، در بستان بر اثر اصابت گلوله به شهادت‌ رسيد.

بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید «كرامت شمس‌الدينی» را مرور می‌کنیم:

سپاس خدایی که در زمان مردی از تبار هابیلیان و از دودمان حسین علیه‌السلام زندگی کردم و در دوران مبارزات امت قهرمانمان با رژیم منفور آرزویش را داشتم، لکن مصلحت خداوند بود که علی‌رغم زمینه‌های فراوان برای شهادت شهید نشدم.

پس از پیروزی انقلاب خون‌بار به رهبری امام خمینی عضو سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شدم و در این نهاد جوشیده از متن توده‌های مردم محروم و مسلمان است که می‌توانم شهادت را جویا شوم و خوشحال هستم که در این نهاد مردمی کار می‌کنم و شغلم نیز شغلی است که امام خمینی فرموده‌اند از بهترین شغل‌ها می‌باشد.

اینک که در دوران جنگ هستیم بر خود لازم دانستم که بر حسب وظیفه شرعی خودم چند کلمه‌ای به عنوان وصیت به بستگان خود تذکر دهم. اولاً دوستان و آشنایان و کسانی که به نحوی با آن‌ها آشنایی داشته‌ام می‌خواهم که هر بدی از من دیدید به خاطر خدا مرا ببخشید و ثانیاً پدر و مادر عزیزم شمایی که مرا تربیت کرده‌اید و به خاطر من رنج‌های طاقت‌فرسایی تحمل نموده‌اید به شما بشارت می‌دهم راهی را که اینجانب انتخاب نمودم، ان‌شاءالله راه ائمه اطهار و راه شهداست.

تنها خواهشم از شما این است که اولا حلالم کنید و ثانیا در شهادتم بی‌تابی نکرده و با روحیه‌ای بسیار عالی و اتکا به نیروی ایمانتان الگو و نمونه‌ای برای پدر و مادرهای دیگر باشید و صبر را پیشه خود سازید که طبق فرموده قرآن (ان الله مع‌الصابرین) خدا با صابران است و به خواهران و برادرانم توصیه کنید که در مرگم بی‌تابی نکنند چرا که مرگ امری است الهی که برای همه می‌باشد.

ای همسرم با اینکه بی‌اندازه نسبت به یکدیگر علاقه‌مند هستیم، لذا به تو اطمینان کامل دارم که در مرگم صبر خواهی نمود، امیدوارم که اگر شهادت نصیبم شد صبور و شکیبا باشید، به خاطر شهادت همسرت خدای عزیز را سپاس گویی. بدان که شهید همیشه زنده است پس مطمئن باش که چیزی را از دست نداده‌ای و فقط خواهشم از تو این است که خواندن نماز و مسئله حجاب را یکی از مهم‌ترین وظایف شرعی خود دانسته و شب‌های جمعه برایم دعا کن که خداوند از گناهانم در گذرد و با صبر و استقامت زینب‌گونه‌ات روحم را شاد کن.

باز هم توصیه می‌کنم به تو ای همسرم در شهادتم ناراحت نشوید، فکر مکن که عشق من به شهادت به خاطر این است که تو را نمی‌خواهم، مطمئن باش که تو جای خویش را در قلب من باز نموده‌اید و اما بدان که عشقی برتر و عشقی جانسوزتر از علاقه به تو دارم و آن عشق به الله و شهادت در راه اوست و دیگر امیدی که از تو دارم این است که در پروش نمودن فرزندمان ابوذر کوتاهی نکرده سعی کنید آن را طوری پرورش دهید که بتواند یکی از سربازان واقعی امام زمان باشد.

در پایان از پدر و مادر مهربانم می‌خواهم که اگر شهادت نصیب من شد به خانواده‌ام به چشم فرزندی بنگرید و او را از دیگر فرزندان خود جدا ندانید.

منبع: نوید شاهد 

انتهای خبر/ م https://armanekerman.ir/vdcbwgb8frhbszp.uiur.html