وی تحصیلات خود را تا مقطع اوّل راهنمایی ادامه داد و سپس در دفاع مقدس حضور یافت، این شهید بزرگوار در تاریخ ۲۶ دیماه ۱۳۶۵ در منطقه عملیاتی شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و پیکر مطهرش در گلزار شهدای روستای چیلآباد از توابع شهرستان قلعهگنج به خاک سپرده شد.
بسمالله الرحمن الرحیم
وصیّت من به شما این است؛
ای پدر جان! اگر توفیق شد و من شهید شدم، گریه نکنید و اشک از چشمان غیورتان جاری نشود. هیچ در فکر من نباشید و کارهای خودتان را ادامه دهید.
مادر جان! وصیت من به شما هم همین است، اگر گریه کنید، باعث ناراحتی من خواهد شد.
خواهران و برادرانم! شما هم همینطور باشید.
ای خواهران عزیز! حجاب اسلامی را رعایت کنید و پیرو انقلاب و اسلام باشید. گریه نکنید، چرا که گریهها باعث خوشحالی دشمن من و اسلام میشود. تا میتوانید درس را فراموش نکنید و در بیمارستانها برای رزمندگان و مجروحان زحمت بکشید.
مجروحان را درمان کنید تا دوباره به جبههها بازگردند و دشمن شکست بخورد و دیگر به خود جرأت چنین کارهایی ندهد.
و ای برادران عزیز! گوش به حرف مردم بد و کمونیستها ندهید. به جبههها بروید و جبههها را خالی نگذارید. شما که دنبالهرو انقلاب و شهیدان هستید، اسلحه شهیدان را بردارید، سینه سپر کنید و در برابر دشمن اسلام بایستید.
کسانی که جلوی مردم را میگیرند و میگویند به جبهه نروید، با مشت گرهکرده دهانشان را ببندید تا دیگر چنین سخنانی نگویند. کسی که این حرفها را میزند، جزو کمونیستهاست و در دنیا و آخرت هیچگونه بخشیدنی ندارد.
ای پدر و مادر! ای خواهران و برادران! اگر کسی شهید شد، لباس سیاه نپوشید و در سوگ غمگین نباشید، ولی لباسهای رنگارنگ هم نپوشید. به خدا قسم، فردا باید پاسخگوی خون شهیدان باشید اگر دنبالهرو راهشان نباشید. این اسلحههایی که صدامیان و منافقان به جبهه میآورند، هیچ کاری نمیتوانند بکنند.
ای برادران عزیز! بدانید برخی مردم ترسو هستند و دیگران را هم ترسو میکنند. شما در شهرها شعار میدهید، اما شعار کاری از پیش نمیبرد؛ عمل است که اثر دارد. کسانی که نمیتوانند به جبهه بیایند، دستکم برای امام و رزمندگان دعا کنند تا پیروز شوند.
به خدا قسم، همین رزمندگان و شهیدان بودند که جلو اشغال مملکت را گرفتند. اگر آنها نبودند، شما زنده نبودید و هیچ زندگی نداشتید. این رزمندگان دل از جان شستهاند و به جبهه میروند و شهید میشوند؛ شما باید جای آنها را پر کنید.
ای مردم! به جای اینکه در خانه بمیرید، بیایید به جبههها و جای یک رزمنده را پر کنید. ثوابش بسیار است. ای برادران! در بسیج شرکت کنید و با رزمندگان همکاری کنید.
ای مردم! به فکر گذشته و کارهای شاه نباشید. اکنون آزادتر هستید یا در آن زمان؟ ای برادر! نترس. دشمن هیچ کاری نمیتواند بکند. این شهیدان که به جبهه رفتند و به شهادت رسیدند، مگر پدر و مادر و خواهر و برادر نداشتند؟ پس چرا شما میترسید؟ چون گوش به حرف خائنان، شیطان و کمونیستها میدهید.
این شهیدان جان خود را برای خدا هدیه کردند و با توکل بر او به جبهه رفتند. از روحانیون و علما درس بگیرید. جایی که شهید میآورند، گریه نکنید. اگر مردید، برخیزید و به جبهه بروید. اینقدر گریه و خودآزاری نکنید.
ای برادر، پدر، مادر، خواهر! برای من گریه نکنید، بر مزار من نیایید، گریه نکنید، فاتحه ندهید و نمازهای قضا و کسری مرا هم نخوانید. به جایش برخیزید و به جبهه بروید، چرا که رفتن به جبهه بر همه مسلمانان واجب است.
ای پدر و مادر! اگر توفیق شد و من شهید شدم، به این افتخار مغرور نشوید و زیاد به خود نبالید که پدر و مادر شهید هستید.
منبع: نوید شاهد
انتهای خبر/ طهماسبی https://armanekerman.ir/vdccssqss2bqpe8.ala2.html
armanekerman.ir/vdccssqss2bqpe8.ala2.html
source