احمد حسینی
با نزدیک شدن به آغاز سال تحصیلی، خانواده‌های ایرانی با یکی از سنگین‌ترین فشارهای مالی سال مواجه‌اند. برخلاف نوروز که خرید لباس نو به‌عنوان یک سنت فرهنگی و انتخاب دلخواه حفظ شده و حقوق‌ها نیز طبق روال در بیستم اسفند پرداخت می‌شود، آغاز سال تحصیلی با الزاماتی همراه است که نمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد. تهیه لوازم‌التحریر، کیف، کفش و لباس فرم برای دانش‌آموزان یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر است که در شرایط تورم افسارگسیخته و کاهش قدرت خرید، برای بسیاری از خانواده‌ها به یک بحران واقعی بدل شده است.
فشار مضاعف بر خانواده‌ها
افزایش چشمگیر قیمت‌ها در بازار لوازم مدرسه، قدرت انتخاب را از بسیاری از خانواده‌ها گرفته است. اقلامی که تا سال گذشته در دسترس بودند، حالا با قیمت‌هایی مواجه‌اند که فراتر از توان مالی طبقات متوسط و پایین جامعه است. در چنین شرایطی، خانواده‌ها ناچارند به خرید کالاهای بی‌کیفیت‌تر یا استفاده مجدد از وسایل سال‌های گذشته روی بیاورند. این فشار نه‌تنها مالی، بلکه روانی نیز هست؛ چرا که والدین در مدت‌زمانی محدود باید هزینه‌هایی فراتر از توان خود را تأمین کنند.
ضرورت اقدام فوری
در چنین شرایطی، پرداخت حقوق در نیمه اول شهریور می‌تواند نقش حیاتی در کاهش اضطراب مالی خانواده‌ها ایفا کند. این اقدام، در کنار پرداخت منظم حقوق در بیستم اسفند برای نوروز، می‌تواند تعادل مالی خانواده‌ها را حفظ کرده و از بروز تبعیض و احساس محرومیت در میان دانش‌آموزان جلوگیری کند.
در این میان، انتظار می‌رفت دولت با نگاهی آینده‌نگرانه و رویکردی پیش‌دستانه، پیش از رسیدن به بحران، تدابیر حمایتی لازم را اتخاذ می‌کرد. بی‌توجهی به این موضوع می‌تواند پیامدهای اجتماعی و آموزشی گسترده‌ای در پی داشته باشد.
پیشنهادهای عملیاتی دیگر
– ارائه بسته‌های حمایتی شامل نوشت‌افزار و لباس فرم
– برگزاری نمایشگاه‌های فروش مستقیم با قیمت‌های کنترل‌شده
– تخصیص بن خرید به خانواده‌های کم‌درآمد از سوی نهادهای دولتی و کارفرمایی
در نهایت، باید پذیرفت که آموزش و پرورش با کیفیت، از ابتدایی‌ترین حقوق فرزندان این سرزمین است. اگر خانواده‌ها نتوانند ابتدایی‌ترین نیازهای آموزشی فرزندان خود را تأمین کنند، این حق بنیادین زیر سؤال خواهد رفت. اکنون زمان آن رسیده که سیاست‌گذاران و نهادهای مسئول، با نگاهی واقع‌گرایانه و مسئولانه، گام‌های عملی برای حمایت از خانواده‌ها بردارند.
source