انسان همیشه در آرزوی عمر جاویدان بوده است. این وسواس قدیمی، از فرعون‌های مصر که با ثروت خود اهرامی برای زندگی پس از مرگ می‌ساختند، تا گیلگمش که نیمی از جهان را برای یافتن گیاه حیات پیمود و فاتحان اسپانیایی که در جنگل‌های آمازون به دنبال چشمه‌ی آب حیات می‌گشتند، در تاریخ تکرار شده است.

با وجود تمام پیشرفت‌ها، جاودانگی در سطح علمی فعلاً بیشتر یک چشم‌انداز و ایده است تا دستاورد قطعی؛ اما وقتی آرزوی عمر طولانی و جاودانگی از زبان دو رهبر سیاسی شنیده می‌شود که سرنوشت بخش بزرگی از کره‌ی زمین در دست آن‌ها است، رنگ و بوی دیگری پیدا می‌کند. این دیگر افسانه‌ای شاعرانه یا عطشی فلسفی نیست؛ بلکه پروژه‌ای استراتژیک با بودجه‌های نامحدود دولتی و انگیزه‌های ژئوپولیتیک است. رهبری که بتواند ۱۵۰ سال عمر کند، می‌تواند برنامه‌های صدساله را به ثمر برساند و ثبات رژیم او دیگر به طول عمر طبیعی انسان محدود نخواهد بود. بقای او، به بقای ملتش گره می‌خورد و این عمر طولانی، قدرتی است که هیچ امپراتوری در تاریخ به آن دست نیافته است.

رهبری که بتواند ۱۵۰ سال عمر کند، می‌تواند برنامه‌های صدساله را به ثمر برساند و ثبات رژیم او دیگر به طول عمر طبیعی انسان محدود نخواهد بود

رهبران چین و روسیه هردو ۷۲ ساله هستند و تاکنون از تعیین جانشینان مشخص برای خود خودداری کرده‌اند. شی که قدرتمندترین رهبر چین از زمان مائو تسه‌تونگ محسوب می‌شود، در سال ۲۰۲۳ از سوی مجلس قانون‌گذاری چین برای دوره‌ی پنج ساله‌ای دیگر به‌عنوان رئیس‌جمهور منصوب شد. در سال ۲۰۱۸، مجلس چین محدودیت دوره‌ی ریاست‌جمهوری را لغو کرد و درعمل به شی امکان داد تا مادالعمر حکومت کند.

پوتین که اکنون در دهه‌ی سوم رهبری روسیه به‌سر می‌برد، سال گذشته برای پنجمین دوره به‌عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شد. همچنین، تغییرات تصویب‌شده در قانون اساسی در سال ۲۰۲۰، به پوتین امکان می‌دهد تا سال ۲۰۳۶، یعنی ۸۳ سالگی در قدرت بماند. درمقابل، کیم در ۴۱ سالگی هنوز آن‌قدر جوان است که به‌طور بالقوه بتواند تا چند دهه‌ی دیگر به حکومت بر کره شمالی ادامه دهد.

اما صحبت‌های دوستانه‌ی رهبران شرقی در مورد جاودانگی تا چه حد جدی است؟ گزارش‌ها نشان می‌دهند که تیم‌های پزشکی و علمی در روسیه و چین از سال‌ها پیش روی جدیدترین و گاه بحث‌برانگیزترین روش‌های افزایش طول عمر کار می‌کنند؛ از تزریق سلول‌های بنیادی جنینی و دستکاری ژنتیکی با تکنیک کریسپر گرفته تا تئوری‌های مربوط به «پارابیوز» یا همان تزریق پلاسمای خون جوان، و حتی بازنویسی کدهای ژنتیکی برای توقف روند پیری سلولی.

بیشتر بخوانید

در مورد شخص پوتین، از مدت‌ها پیش می‌دانیم که وی علاقه‌ای وافر به زندگی طولانی دارد و وزارت بهداشت خود را موظف کرده است که افزایش امید به زندگی را «اولویت کلیدی» خود بداند. همچنین شرکت انرژی هسته‌ای روس‌اتم، یکی از مهم‌ترین شرکت‌های دولتی روسیه، سال گذشته اعلام کرد که در حال کار روی فناوری «چاپ» اعضای بدن انسان است.

بااین‌حال، برخلاف آنچه پوتین در صحبت‌هایش ادعا کرد، هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد جایگزینی تک‌تک اعضای بدن افراد بتواند عمر آن‌ها را افزایش دهد. علاوه‌براین، هیچ جایگزینی برای مغز انسان که آن‌هم دستخوش پیری می‌شود، وجود ندارد.

اکسیر جاودانگی مدرن

source

توسط mohtavaclick.ir