گزارش تازهای از اسناد داخلی اسپیسایکس نشان میدهد که مأموریت بعدی ناسا برای فرود فضانوردان بر سطح ماه ممکن است بیش از یک سال به تأخیر بیفتد؛ موضوعی که تردیدها درباره آمادهسازی استارشیپ برای آرتمیس ۳ را جدیتر کرده است.
به گزارش ایسنا، بروز مشکلات تکرارشونده در پرتابهای آزمایشی استارشیپ طی سال گذشته، جدول زمانی ناسا برای فرود بر ماه در مأموریت آرتمیس ۳ را با چالش روبهرو کرده است. ناسا سال ۲۰۲۷ را بهعنوان هدف پرتاب تعیین کرده بود، اما سند داخلی بهدستآمده از اسپیسایکس نشان میدهد که این شرکت زمانبندی متفاوتی را دنبال میکند.
بر اساس این سند، اسپیسایکس ژوئن ۲۰۲۶ را برای نخستین آزمایش سوختگیری مداری استارشیپ و ژوئن ۲۰۲۷ را برای فرود بدون سرنشین روی ماه هدف گرفته است. در خوشبینانهترین حالت، نخستین مأموریت سرنشیندار استارشیپ برای رسیدن به سطح ماه به سپتامبر ۲۰۲۸ موکول میشود. این زمانبندی هنوز به ناسا اعلام نشده و قرار است در طرح جامع جدیدی که دسامبر ارائه میشود، گنجانده شود.
در حالی که آرتمیس ۲ قرار است بهطور احتمالی در فوریه ۲۰۲۶ با یک پرواز مداری بدون فرود اجرا شود، تأخیر در مأموریت سوم فاصله بین عملیاتهای برنامه آرتمیس را به بیش از دو سال افزایش خواهد داد؛ فاصلهای بسیار بیشتر از برنامه آپولو که هر ۴.۵ ماه یک مأموریت انجام میداد.
از سوی دیگر، استارشیپ با وجود پیشرفتهای چشمگیر در طراحی قابلیت استفاده مجدد، هنوز برخی از مهمترین آزمونهای خود مانند انتقال سوخت در مدار و فرود بدون سرنشین روی ماه را پشت سر نگذاشته است. اسپیسایکس پیشبینی میکند که برای اجرای مأموریت آرتمیس ۳، استارشیپ نیازمند ۱۲ بار سوختگیری مداری خواهد بود.
هرچند ناسا برای فرود بر ماه نیازمند تکمیل این نقاط عطف نیست، اختلاف میان جدول زمانی دو طرف، نشانهای از یک چالش جدید در مسیر بازگشت انسان به ماه است.
source