او با اشاره به محصول جدید این شرکت افزود: «با ساخت ربات آیدا وارد فضای AI شدیم و قرار است آیدا جایگزین بخشی از نقشهای تکراری کارکنان شود—با هزینه کمتر و کاربرد بیشتر.»
محمودزاده معتقد است موج اتوماسیون در ایران دیر یا زود فراگیر خواهد شد و سازمانهایی که هماکنون زیرساخت دادهای خود را اصلاح نکنند، در آینده نزدیک امکان بهرهبرداری از AI را از دست میدهند.
وقتی مسأله مشخص نیست، هوش مصنوعی هیچ کمکی نمیکند
بهاره شریفیون، مدیرعامل هلدینگ «سپاس»، با تأکید بر تجربه سهساله این مجموعه در توسعه ابزارهای هوش مصنوعی، زوایای عملیتری را مطرح کرد: «سه سال است که استفاده از AI جزو راهبردهای کلیدی ماست. در دو سطح آن را دنبال میکنیم: یکی کاربردیسازی ابزارها برای حل مسائل داخلی سازمان، و دیگری ساخت کسبوکارهای جدید مبتنی بر AI.»
او نمونهای از این تجربه را با معرفی محصول «drill.ai» توضیح داد: «این محصول کاملاً مبتنی بر هوش مصنوعی است و برای بهینهسازی فرآیند حفاری در صنعت نفت و گاز استفاده میشود؛ جایی که کوچکترین خطا، میلیونها تومان هزینه ایجاد میکند. این همان جایی است که AI ارزش واقعی ایجاد میکند.»
شریفیون درباره خطاهای رایج سازمانها در برخورد با فناوری هوش مصنوعی هشدار داد: «AI باید برای حل یک مسأله ساخته شود، نه صرفاً برای اینکه سازمان مدعی تحول باشد. اگر مسأله مشخص نباشد، خروجی AI دقیقاً هیچ است.»
او همچنین تأکید کرد سریعترین پذیرندگان فناوری جدید، کسبوکارهای کوچکاند: «هرچه سازمان بزرگتر میشود، سرعت تغییر کمتر میشود. شرکتهای کوچک فرصت دارند خیلی سریعتر از غولها خود را با این پارادایم جدید سازگار کنند.»
آینده به سراغ همه میآید، اما نه با سرعت یکسان
پنل نکستشیفت تصویر شفافی از وضعیت امروز سازمانها در برابر هوش مصنوعی ارائه کرد. همانطور که هر سه سخنران تأکید کردند، AI بیش از آنکه یک فناوری پیچیده باشد، یک «تصمیم مدیریتی» است؛ تصمیمی که اگر امروز گرفته نشود، فردا بسیار دیر خواهد بود.
فرصتهای بزرگ هوش مصنوعی در ایران پشت درِ سازمانهاست؛ پرسش اصلی این است: چه کسی جرأت میکند اولین نفر در را باز کند.
source