مهندسان پروژه عملکرد سیستم پیشرانه را از لحظهی برخاستن تا فرود، پایدار توصیف کردند و هندلینگ کلی پهپاد را در طول مسیر یکنواخت دانستند. گینس با پذیرش دادهها، تأیید کرد که پرنده تمامی استانداردهای لازم در زمینهی مسافت، استقامت و یکپارچگی سیستم را برآورده کرده است. پژوهشگران دانشگاه این موفقیت را نقطهی عطفی برای هواگردهای چندپرهی هیدروژنی میدانند.
پهپاد Tianmushan-1 که توسط آزمایشگاه تیانموشان دانشگاه بیهانگ توسعه یافته، برای نخستینبار در ۲۰۲۴ پرواز آزمایشی خود را انجام داد و در آوریل ۲۰۲۵ (فروردین و اردیبهشت) وارد فاز تولید شد. ویژگی بارز مهندسی این پرنده، استفاده از پیل سوختی هیدروژنی است.
این پهپاد با فاصلهی محوری ۱۶۰۰ میلیمتر، وزن خالی ۱۹ کیلوگرم و توانایی حمل محموله تا ۶ کیلوگرم طراحی شده است. دانشگاه سازنده اعلام کرده که این پرنده بدون محموله میتواند تا ۲۴۰ دقیقه پرواز کند که یکی از طولانیترین زمانهای پروازی در میان مولتیروتورهای هیدروژنی محسوب میشود. همچنین عملکرد مطمئن آن در بازهی دمایی منفی ۴۰ تا مثبت ۵۰ درجهی سانتیگراد تضمین شده است.
یکی دیگر از ویژگیهای کلیدی Tianmushan-1، توانایی انجام مأموریتهای خودکار در فواصل دورتر از دید مستقیم (BVLOS) تا شعاع ۱۰۰ کیلومتری است که دامنهی عملیاتی آن را برای مأموریتهای طولانیمسافت بهشکل چشمگیری گسترش میدهد.
source