تأیید قدیمی‌ترین ردپاهای آمریکا؛ انسان‌ها ۲۳هزار سال پیش در جهان جدید زندگی می‌کردند

به گفته‌ی پروفسور ونس هالیدی از دانشگاه آریزونا، بخشی از انتقادها متوجه این موضوع بود که گیاهان آب قدیمی را جذب کرده‌اند. با این استدلال که آب درون گیاهان از لایه رسوبی قدیمی‌تر است، برخی دانشمندان بر این باور ماندند که انسان‌ها تا حدود ۱۴هزار سال پیش در سراسر آمریکای شمالی پراکنده نشده بودند. در آن زمان آثار فرهنگ کلوویس در سوابق باستان‌شناسی ظاهر می‌شود.

اما هالیدی در بازگشت به وایت سندز در سال ۲۰۲۲ برای مطالعه محلی جداگانه در بستر خشک دریاچه‌ای چند کیلومتر دورتر از ردپاهای باستانی، کشف شگفت‌انگیزی انجام داد. هالیدی درباره‌ی این کشف می‌گوید:‌«برخی از لایه‌هایی که ردپاهای انسانی در آن‌ها بود، لایه‌های قرمز بودند و می‌توانستیم آن‌ها را دقیقاً از جایی که ردپاها هستند دنبال کنیم.»

لایه‌های رسوبی قرمز که بین لایه‌های سفید، سبز و سیاه (نشان‌دهنده گچ، خاک رس دریاچه و گل) قرار داشتند، از موادی تشکیل شده بودند که از کوه‌های مجاور آمده‌اند و این فرصت را به هالیدی داد تا مستقیماً لایه‌ای که ردپاها در آن قرار داشت، تاریخ‌گذاری کند. نتایج نشان داد که این لایه رسوبی قرمز بین ۲۲,۴۰۰ تا ۲۰,۷۰۰ سال قدمت دارد که با برآوردهای قبلی منطبق است.

تاکنون بین دو گروه پژوهشی مختلف و سه آزمایشگاه جداگانه، در مجموع ۵۵ نمونه تاریخ‌گذاری رادیوکربن شده‌اند و همه آن‌ها در مورد قدمت ردپاها با هم توافق دارند.

مانند داستانی از نوع «سیندرلای دیرینه»، پژوهشگران جز سایز پای این شخصیت‌های مرموز هیچ چیز دیگری نمی‌دانند. هالیدی می‌گوید: «تنها چیزی که از ردپاها می‌دانیم این است که آن‌ها از نقطه A به نقطه B حرکت کرده‌اند، اما نمی‌دانیم نقطه A یا B کجا بوده‌اند.»

در پاسخ به اینکه چرا هیچ مدرکی از فرهنگ پیش از کلوویس نداریم، می‌توان به‌سادگی گفت که اصلاً چنین فرهنگی وجود نداشته است. هالیدی می‌گوید:«به نظر من، جمعیت‌های انسانی کمی وارد آمریکای شمالی شدند و سپس به سمت انقراض رفتند. در نهایت وقتی فرهنگ کلوویس پدید آمد، مردم موفق به تثبیت و شکوفایی شدند.»

مطالعه در مجله Science Advances منتشر شده است.