استعفای یحیی گل‌محمدی از پرسپولیس، آغاز دوران جدید این باشگاه بود. زمانی که تصور می‌شد با پایان جام ملتها، تفویض قدرت از یحیی به برانکو بدون چالش انجام خواهد شد، اما ناگهان ایوانکوویچ اعلام کرد که قصد حضور در پرسپولیس را ندارد و قرمز‌ها با اعتماد رضا درویش به اوسمار، یک سرمربی تازه را روی نیمکت دیدند.

در زمانی که بازیکنان و مدیریت پرسپولیس تمام قد پشت اوسمار بود، هواداران اعتراض و انتقاد شدیدی علیه سرمربی جدید و حامیان او داشتند، اما رفته رفته نتایج خوب از راه رسید و اوسمار موفق شد مقبولیت قابل توجهی را نزد هواداران این تیم کسب کند.

سرمربی برزیلی این دوران را اینطور شرح می‌دهد: خیلی دوران سختی برای همه بود؛ برای من، باشگاه، هیئت مدیره و بازیکنان که تغییراتی در کادرفنی‌شان داشتند. من تیم‌مان را خوب می‌شناختم و می‌دانستم تیم‌مان چقدر کیفیت دارد و می‌تواند کار‌های بزرگی انجام بدهد. ما پارسال دو قهرمانی به دست آوردیم و من به تیم‌مان اعتماد داشتم و می‌توانستم چنین مسئولیتی را قبول کنم، اما نگرانی هواداران را درک می‌کردم.

او در صحبت‌های متواضعانه ادامه داد: وقتی شخص بزرگی مثل آقا یحیی که یک مربی خوب و انسان خوب بودند در تیم حضور داشتند و بعد از ایشان هم دنبال مربی بزرگی مثل آقای برانکو بودند، قطعا هواداران مقایسه می‌کردند و اگر کسی را در حد آن‌ها نمی‌آوردند، باعث نگرانی آن‌ها بود. درست است که یک سری پیام‌های ناراحت‌کننده و شاید بی ادبانه نه فقط برای من، بلکه برای خانواده‌ام آمد، اما می‌فهمم؛ فوتبال همراه با احساسات و عشق است و من می‌دانستم با گذشت زمان و نتایج خوب می‌توانیم نگاه تماشاگران را عوض کنیم.

اوسمار ادامه داد: وقتی برای خرید و پیاده‌روی می‌روم و لطف و مهربانی هواداران و حتی عذرخواهی آن‌ها را می‌بینم، باعث می‌شود کارم را بهتر انجام بدهم.

او خاطره جالبی هم از یک موقعیت مشترک داشت: من تقریبا موقعیت مشابهی در تیم کورینتیانس داشتم که طرفداران زیادی دارد. من دستیار سرمربی بودم که ایشان داشتند به کشور عربستان می‌رفتند و من به عنوان سرمربی انتخاب شدم؛ جایی که تیم در فصل قبل موفقیت خوبی داشت و در آن فصل بازیکنان زیادی فروخته بود و تقریبا شرایطی مشابه پرسپولیس داشت.

سرمربی پرسپولیس در پایان این بحث گفت: ما فقط آقا یحیی را از دست ندادیم، بلکه ننکا و آقای عسگری هم رفتند. بازیکنان همان‌ها بودند و بازیکنان جدید آمدند. فرق پرسپولیس با کورینتیانس این بود که در پرسپولیس بازیکنان بودند و عوض نشدند. من با شناختی که از بازیکنان و کادر داشتم، از نتایج خوبی که قرار است بگیریم، مطمئن بودم.