نهنگ جانجوسیتس دالرد به خانواده‌ای از نهنگ‌های کوچک به نام پستانداردندانان تعلق داشت که در دوره الیگوسن (۳۳٫۹ تا ۲۳ میلیون سال پیش) در آب‌های گرم و کم‌عمق استرالیا و نیوزیلند زندگی می‌کرد. از نظر تکاملی، این بازه با زمانی که اجداد باستانی نهنگ‌های امروزی حدود ۵۰ میلیون سال پیش برای نخستین بار به اقیانوس بازگشتند، فاصله‌ی چندانی ندارد.
بیشتر بخوانید:
یک مدیر مدرسه به نام راس دالرد نخستین بار فسیل‌های جانجوسیتس دالرد را در سال ۲۰۱۹ هنگام پیاده‌روی در ساحل هاف‌مون بی در ملبورن مشاهده کرد. این فسیل‌ها در پایه‌ی یک صخره فرسایش‌یافته توسط امواج آشکار شده بودند که بخشی از سازند زمین‌شناسی «جن جک مارل» با قدمت ۲۴ تا ۲۸ میلیون سال است. پس از کشف فسیل‌ها، دالرد آن‌ها را به موزه ویکتوریا اهدا کرد.
اریش فیتز جرالد، نویسنده ارشد پژوهش، کشف اخیر و گزارش آن به موزه را حیاتی توصیف می‌کند. او می‌گوید: «کشف دالرد، فصل کاملی از تکامل نهنگ‌ها را که تاکنون ندیده بودیم، گشوده است. این امر یادآوری می‌کند که فسیل‌های تحول‌آفرین می‌توانند حتی در حیاط پشتی خودتان پیدا شوند.»
پژوهشگرها با استفاده از عکاسی، اسکن‌های میکروسیتی و تکنیک‌های دیگر، تحلیل دقیقی از فسیل‌ها انجام دادند که شامل دندان‌ها و ساختارهای گوش داخلی محفوظ بود. تیم پژوهشی دریافت که جانجوسیتس دالرد گونه‌ای ناشناخته از پستانداردندانان است و آن را به نام دالرد نام‌گذاری کردند. یکی از دلایلی که پژوهشگرها توانستند تشخیص دهند این نهنگ جوان است، عدم ساییدگی دندان‌ها بود.
جنوب‌شرقی استرالیا به کانونی برای فسیل‌های نهنگ باستانی تبدیل شده است؛ به‌طوری که دو گونه دیگر پستانداردندان نیز از سازند جن جک مارل بازیابی شده‌اند. پژوهشگرها به صورت پیوسته در این منطقه فسیل‌ها را کشف می‌کنند و انتظار دارند در سال‌های آینده کشف‌های بیشتری صورت گیرد.
فیتز جرالد می‌گوید: «این منطقه زمانی گهواره‌ای برای برخی از غیرمعمول‌ترین نهنگ‌ها در تاریخ بوده است و ما تازه شروع به کشف داستان آن‌ها کرده‌ایم.»
مطالعه ۱۲ اوت در مجله Zoological Journal of The Linnean Society منتشر شد.
source