پدرش، سید حسین، درجه‌دار ژاندارمری بود و مادرش عذرا نام داشت. با آغاز جنگ تحمیلی به‌عنوان بسیجی با سمت تخریبچی راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد.
سرانجام ۲۰ تیر ۱۳۶۳ در کوشک بر اثر اصابت ترکش خمپاره به پا به شهادت رسید و پیکرش در گلزار شهدای خلدبرین یزد به خاک سپرده شد.
در بخشی از وصیت‌نامه این شهید والامقام آمده است:
ولى اگر بدى از من ديده‌ايد من را از ته قلب ببخشيد چون بخشش شما باعث خشنودی من در برابر خدا مى‌شود ديگر آنکه موقع نماز حتماً صف‌های نماز را طولانى کنيد چون موقعى که يک منافق وارد مسجد مى‌شود وحشت‌زده از مسجد خارج شود نه خوشحال.
ديگر آنکه به حرف امام گوش داده حداقل دوشنبه‌ها و پنج‌شنبه‌ها را روزه بگيريد و در موقع دعاى کميل و ندبه صف‌هایتان طولانى باشد بچه‌هايى که منحرف هستند به راه مستقيم هدايت کنيد آنها را به دعاها دعوت کنيد کارى نکنيد از نماز و دعا دور شوند.
مادرم من راضى نيستم در شهادت من گريه کنيد اگر گريه مى‌کنى براى على‌اکبر امام حسين (ع) گريه کن.
اى برادرم در موقع شهادت من نبايستى سست شوى نبايد بگذارى اسلحه من در بيابان افتاده باشد بايد بروى و سنگر من را پر کنى.
اى خواهرم تو با حجابت و با رفتارت با هم‌کلاسی‌هایت دين خود را حفظ کن.
و اى پدر بزرگوارم از تو تشکر مى‌کنم که من را جورى تربيت کردى که به جبهه رفتم به شما مادر و پدرم مى‌گويم که ناراحت نباشيد شما امانتى که از خدا تحويل گرفتيد به طريق خوبى به او تحويل داديد و اجرش پيش خداوند زياد است و بدانيد و در روز قيامت با روى خوشى از پيش مردم مى‌گذريد.
منبع: یزدرسا
انتهای خبر/س
https://armanekerman.ir/vdcfvydyxw6dtta.igiw.html
armanekerman.ir/vdcfvydyxw6dtta.igiw.html
source