از موارد مورد اشاره در این پیشنویس: درک مشترک از «صلح» و مسیرهای آن: صلح نباید تنها به معنای غیاب جنگ باشد، بلکه باید شامل توسعه پایدار، عدالت، نهادهای پاسخگو و جامعه‌ای فراگیر باشد. پیشگیری و صلح‌سازی با مشارکت همه گروه‌ها: تأکید بر مشارکت فعال زنان، جوانان و گروه‌های مختلف اجتماعی در فرآیند صلح است. تقویت نهادها و ساختارهای حاکمیتی و اجتماعی در کشورها: کشورها باید از طریق نهادهای باثبات، پاسخگو و فراگیر، بتوانند خطر بروز درگیری و فروپاشی اجتماعی را کاهش دهند. سرمایه‌گذاری در صلح‌سازی: برای رسیدن به صلح پایدار، لازم است منابع مالی، انسانی و نهادی کافی برای بازسازی، توانمندسازی جوامع، توسعه و پیشگیری از بحران‌ها اختصاص یابد. هماهنگی بین ساختارهای سازمان ملل: از ابزارها و نهادهایی مانند کمیسیون صلح‌سازی، صندوق صلح‌سازی و هماهنگی با برنامه‌های توسعه‌ای استفاده شود تا فرآیند صلح‌سازی مؤثر و مستمر باشد.
source