قرنیه چاپ سهبعدی برای اولین بار بینایی را در یک بیمار نابینا بازیابی کرد.
به گزارش خبرگزاری سیناپرس، آسیب به قرنیه ناشی از عفونتها، آسیب یا اختلالات ژنتیکی میتواند منجر به نابینایی شود و اغلب نیاز به پیوند دارد. اکنون در یک پیشرفت بزرگ در تکثیر بافت انسانی، برای اولین بار یک قرنیه چاپ سهبعدی شده به چشم یک بیمار نابینا پیوند زده شد و با موفقیت بینایی او را بازیابی کرد.
به نقل از نیو اطلس، موسسه چشم رامبام(Rambam) با شرکتی به نام «پریسایس بیو»(Precise Bio) که در فناوری احیای بافتهای زیستی تخصص دارد، برای این کار همکاری کرد.
این جراحی که در اواخر ماه اکتبر انجام شد، شامل یک ایمپلنت قرنیه بود که کاملاً از سلولهای قرنیه زنده و کشتشده انسان رشد کرده بود و از بافت اهداکننده ساخته نشده بود.
دانشمندان میگویند این یک اتفاق بزرگ است، زیرا میتواند به میلیونها نفر در سراسر جهان که در معرض خطر از دست دادن بینایی به دلیل آسیب قرنیه هستند، کمک کند. قرنیه میتواند در اثر آسیب، عفونت یا اختلالات ژنتیکی آسیب ببیند.
جراحیهای پیوند قرنیه میزان موفقیت بالایی دارند (حدود ۹۷ درصد) و بافت اهداکننده در برخی از کشورهای توسعهیافته مانند ایالات متحده به راحتی در دسترس است، جایی که معمولاً فقط باید چند روز برای انجام عمل منتظر بمانید، اما در کشورهای دیگری که بانک چشم و زیرساختهای متمرکز برای تهیه بافت در صورت تقاضا ندارند، میتواند سالها طول بکشد.
نکته جالب در مورد رویکرد چاپ سهبعدی مورد استفاده در اینجا این است که یک قرنیه از یک اهداکننده سالم و فوتشده در آزمایشگاه کشت داده شد تا حدود ۳۰۰ ایمپلنت قرنیه ایجاد شود؛ به این معنی که میتوان از آن برای مقابله با کمبود بافت اهداکننده در مقیاس بزرگ در کشورهای مختلف جهان استفاده کرد.
شایان ذکر است که قرنیه چاپ سهبعدی در ابتدا در سال ۲۰۱۸ در دانشگاه نیوکاسل در انگلستان توسعه داده شد. شرکت «Precise Bio» میگوید که سیستم چاپ سهبعدی خود را با همکاری پزشکان در طول دهه گذشته توسعه داده است. این به ما نشان میدهد که چقدر طول میکشد تا از مرحله دستیابی به موفقیت تا کاربرد، به مرحله اجرا برسد.
به نقل از ایسنا این شرکت خاطرنشان کرد که فناوری آن همچنین میتواند برای چاپ بافت قلب و سلولهای کبد و کلیه استفاده شود. طبیعتاً این روش قبل از تجاریسازی باید بهطور گسترده اعتبارسنجی و آزمایش شود، اما میتواند در سالهای آینده برای بسیاری از بیمارانی که به پیوند عضو نیاز دارند و با کمبود عضو مواجه هستند، مایه آسودگی خاطر باشد.
source