طرح «شهر انسانی» اسرائیل در رفح ابزاری برای کنترل غزه و تغییر دموگرافیک است، نه پروژهای واقعی انسانی. شواهد و تجریه مقاومت در غزه نشان میدهد این طرح با واکنش جدی مردم مواجه شده و شکستی دیگر در کارنامه رژیم صهیونیستی خواهد بود.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری دانشجو؛ غزه، این نوار کوچک و پر تراکم از خاک فلسطین، طی سالیان اخیر شاهد شدیدترین فشارهای نظامی، سیاسی و اقتصادی بوده است. پس از دو سال حمله گسترده اسرائیل با حمایت بیسابقه آمریکا و پشتوانه مالی برخی کشورهای حاشیه خلیج و گروههای سازشکار منطقهای، بخش عمدهای از زیرساختهای غزه ویران شده و جمعیت آن با فقر، نبود امنیت و بحرانهای انسانی گسترده دست و پنجه نرم میکند.
رژیم اسرائیل بر ایجاد واقعیتهای جدید و تثبیت کنترل خود در غزه تمرکز کرده است. یکی از مهمترین نمونههای این سیاست، طرح موسوم به «شهر انسانی» در رفح است که دولت تلآویو و متحدانش به آن چشم دوختهاند. این طرح، که از آن به عنوان برنامهای انسانی یاد میشود، در واقع ابزاری برای کنترل جمعیت، تغییر دموگرافیک و مهار سیاسی غزه است.
مفهوم انسانی در قاموس اسرائیلی
اگر بخواهیم صریح بگوییم، آنچه اسرائیل تحت عنوان «طرح انسانی» ارائه میدهد، کاملاً تهی از هر ارزش انسانی واقعی است. جهانیان که شاهد جنگ ویرانگر و نسلکشی اسرائیل علیه غزه بودهاند، دریافتهاند که اسرائیلیها دو نگاه محدود و متناقض به مردم فلسطین دارند:
-
استفاده از مردم برای بهرهبرداری
-
دشمنانی که شایسته کشتار، تخریب و نابودیاند
این نگاه ریشه در ایدئولوژی مذهبی و ملی خاصی دارد؛ ایدئولوژیای که ملت یهود را «برگزیده خدا» میداند و دیگران را یا ابزار یا تهدید تصور میکند. در این چارچوب:برخی مقامات اسرائیلی حتی دانشگاههای معتبر آمریکا مانند هاروارد را بازوهای حماس معرفی میکنند.سازمانهای بینالمللی و دادگاههای حقوقی جهان نیز، از دید اسرائیل، بخشی از دستگاه حماس هستند.
علت این نگاه ساده است: نگاه انسانی و توجه به حقوق و زندگی مردم فلسطین، در ذهن اسرائیل یک جرم است. زیرا این نگاه مفهوم وحدت انسانی و تعلق مردم به یکدیگر را نمیپذیرد و آن را تهدیدی برای مشروعیت و امنیت خود میداند.
بنابراین، وقتی رژیم اسرائیل از «شهر انسانی» صحبت میکند، منظور او هیچ ربطی به ارزشهای انسانی یا رفاه واقعی مردم ندارد. هدف اصلی، مهار، کنترل و تغییر ساختار جمعیتی و سیاسی غزه است.
شهر انسانی در رفح؛ ادامه سیاست اشغال
پس از سالها جنگ و نسلکشی گسترده، اسرائیل طرح «شهر انسانی» در رفح را ارائه کرده است؛ منطقهای که در خط زرد طرح ترامپ قرار دارد.هدف اولیه و آشکار طرح، این است که رفح در مرحله اول آتشبس تحت کنترل مستقیم اسرائیل باقی بماند و شهری بر ویرانههای رفح و اجساد مبارزان در تونلهای زیرزمینی آن ساخته شود.اما بررسی جزئیات نشان میدهد که این برنامه، چیزی جز ابزاری برای تحمیل واقعیت جدید به مردم غزه نیست.
اهداف اصلی طرح:
جداسازی رفح از باقی غزه
شهر جدید تحت کنترل مستقیم یک میلیشیا دستنشانده به نام «ابو شباب» قرار خواهد گرفت، گروهی که اعتبار و مشروعیت مردمی خود را از دست داده و اکنون صرفاً ابزار اسرائیل است.
طولانی کردن کنترل مناطق تحت پوشش خط زرد
ورود کمکها و منابع بینالمللی به این منطقه محدود خواهد بود و ساکنان سایر نقاط غزه به تدریج به این منطقه منتقل میشوند.این کار نوعی تمرین تغییر جمعیتی و اجتماعی اجباری است، بدون توجه به حقوق و خواست مردم.
ایجاد واقعیت جدید برای جامعه بینالمللی و دولتهای عربی
اسرائیل امیدوار است با ایجاد حکومتی دستنشانده در رفح، نمونهای برای مشروعیتبخشی به دولتهای مشابه در سایر مناطق غزه ارائه دهد.
تضمین کنترل گذرگاه رفح
مدیریت گذرگاه، که تنها راه اتصال غزه به جهان است، در دست میليشیا خواهد بود و دولت فلسطین و حتی دولت وحدت ملی در آن نقشی نخواهند داشت.
چالشهای اجرای طرح
با وجود برنامهریزی دقیق، طرح «شهر انسانی» با موانع و چالشهای متعددی مواجه است:
بسیاری از مقامات راستگرای اسرائیل حتی واژه «انسانیت» را تهدیدی برای سیاستهای خود تلقی میکنند و آن را قابل اجرا نمیدانند.منابع مالی طرح هنوز نامطمئن هستند؛ اسرائیل نگران است اگر سرمایهگذاری خارجی نباشد، برنامه به شکست منجر شود.
در عمل، مرحله اول طرح توسط مراکز آمریکایی در کریات گات و با همکاری ارتش اسرائیل اجرا میشود:
ایجاد محلههای موقت شرق رفح
نظارت امنیتی توسط نیروی بینالمللی ISF
فراهم کردن زیرساختهای کامل شامل مدارس، مراکز درمانی، مساجد و خدمات عمومی
جذب دهها هزار فلسطینی از اردوگاهها با وعده اشتغال موقت
در همین حال، مناطق مقاومت کاملاً از کمکها و پروژههای بازسازی جدا خواهند شد و ارتش رژیم اسرائیل نقاط بازرسی پیشرفته در خط زرد ایجاد میکند تا از ورود مبارزان و سلاح جلوگیری شود.
هدف کلی اسرائیل: انتقال حدود دو میلیون فلسطینی به مناطق جدید تحت کنترل اسرائیل و آمریکا، همراه با برنامههای ساخت شهرکهای دائمی با سرمایهگذاری کشورهای حاشیه خلیج.
مقاومت مردم غزه در برابر اشغالگران
اسرائیل بر نیازهای معیشتی و انسانی مردم غزه حساب ویژهای باز کرده است، اما این محاسبات چند نکته کلیدی را نادیده گرفتهاند:
بیاعتمادی مردم غزه
مردم پس از دو سال جنگ و تجربه فساد و سوءمدیریت، به وعدههای اسرائیل و میليشیاهای وابسته اعتماد ندارند.
پیوند عمیق خانوادهها با مقاومت
خانوادههای مبارزان هرچند آسیب دیدهاند، اما حاضر نیستند فرزندان خود را برای وعدههای موقت غذایی قربانی کنند.
در نتیجه، آنچه اسرائیل به عنوان «شهر انسانی» واقعی ارائه میدهد، در واقع حصر و تجمع اجباری مردم در اردوگاههای گسترده کنار مرز مصر است. این اقدام نه تنها اهداف انسانی را برآورده نمیکند، بلکه به عنوان ابزار فشار روانی و تغییر دموگرافیک و اجتماعی عمل میکند.
اجرای این طرح میتواند پیامدهای گستردهای داشته باشد:
تغییر موقت یا دائم جمعیت: انتقال جمعیت از مناطق سنتی و مقاومتخیز به محلههای تحت کنترل مستقیم اسرائیل، میتواند تعادل جمعیتی و سیاسی غزه را دگرگون کند.
ایجاد فشار روانی و اجتماعی: مردم، به ویژه خانوادههای مقاومت، تحت فشار قرار خواهند گرفت و حس وابستگی ملی و انسانی خود به سرزمین و مقاومت را تقویت خواهند کرد.
چالش مشروعیت بینالمللی: هرچند اسرائیل تلاش دارد این شهر را به عنوان پروژهای انسانی جا بزند، اما ناظران بینالمللی و جامعه فلسطینی این اقدام را ابزاری سیاسی و امنیتی میبینند.
source