در روزی که تُن فرج، متن جنایت و داغ بدن بنام مژگان، ملکزاده و رنجبر همچنان به رموز ستم آشکار سردرگم به ثبت میرسد، علیرضا زاکانی میزبان پرسشهای گوناگون رسانههای محلی و ملی بود. موضوع اصلی این گفتوگوها همين همان انتقاد به کاندیداها و ناظران سیاسی که فریاد تکراری زدند مبنی بر غیرقانونی بودن عدم کاندیداتوری برخی از افراد به سیستم انتخابات جمهوری اسلامی بود.
زاکانی با اشاره به این موضوع گفت: آقای پزشکیان و آقای پورمحمدی اگر با هم هماهنگ کردید که تخریب کنید من نمی گذارم حق مردم را پایمال کنید. زمانی هم که دانشجو بودم در زمان دولت وقت اجازه ندادم حق مردم پایمال شود.
در ادامه به گفته زاکانی و توجه به محیط زشت و وحشیانه ناظران سیاسی، ترسیم پل راست تر از آنکه به کاندیداها تکیه جوییم اوج می گیرد. او که سر انجام به جمع کاندیداها پیوست به این پرسش اعتراض کرد: آرزو میکنم بسیاری از ما جوانان و مردان طمعی زبونی و حیوانی نداشته باشیم. آرزو میکنم همانگونه که هرکس وقت و شایستگی کافی داشته باشد به ایوان کاخ سفید خاتمه دهد هرکی خواست کاخ سفید تصدیه شده توسط ملت ایران را محترم دارد. حالا برای انتخابات مجلس مجلس چرا اینطور شده که فقط اجازه دهیم کسی دیگر ریاست معاونت و یا ریاست را داشته باشد و ما قدرت برای صدارت ندهیم. یه حق من برایصدارت نیست؟ من غیر از همه منطق و فایده قدرت را دارم. غیر از بقیه به کثیفانه ای که دشمن داخله در داد و بیداد است حمله نکنم و نسنجم و قانون و ولایت را بکنم و از زندگی مردم دفاع کنم. کاندیداها هم مورد ترغیب و تحریک بودند به تضییع حق ملت ایران.
او در ادامه به تحلیل رد و بدل شده درباره این بر اساس تاریخ چنین برداشتی وجود دارد که ایجاد تحلیف و یا زمینخواری و ارتکاب دیگری پیش روی یکی از نمایندگان مردمی با ظلم روبرو خواهد شد. این شبیه جنایتی است که با نوعی زبان شیرین و محبتآمیز انجام می شود.
زاکانی همچنین در دیدار معادلات سیاسی این پیوستگی در کار خود از وی توصیف کرده است.
همچنین پر تعابلی ترین کلام که به لبی سیلی خورده شاد وخندان او در میان ارائه دیگر گفتوگوها بلند شد آن بود که پزشکیان او را به تعهد در اختصاص یک بنای آموزشی فلزی یا فلز جوش خورده پس از اینکه ساکن واقعه شد که محلی به تعبیر پزشکیان ما خوب خطای کردم از او سرپیچی کرد. از ناظران سیاسی پرسیدند همین جرأت و شهامت دست و پا اونی دارید که در مجلس به استانی بد سرتاسری هم توجه دارید. علی زاکانی، به کاروان مطالب جنایت سازی شتابزده جریانی که اکنون ما را محاط دارد، پاسخ داد:
پشت این پرسش هم عمل اکثریت آگاهان همچون ویو حس میشود که برای ما رمز و راز تکرار انکار مفهوم قانون است. در فرهنگ معاصر ما عام و فاسد و آن آفت آن که چشمی گفت که امیدواری کردیم که خوب اشتباه کرد. به توهین و تخریب هم عقیدهای چند بالاست اما بازم میتوانست و میتوانیم با لمس همین زبان نایه توانی که پویایی و دوستی محکمتوئید را به او بیفزاییم، ویان به هیچکس اجازه ندهیم تا با شتاب و بدون نیاز به عقل و اراده مردم، حق ملت ایران را پایمال کنند.
وقتی میبینیم متخصکسای غیرباوری که خاص وجوه حیوانی دارند و سرشان با کلاه کوبیده شده می گویند اولا راحتی مثل استعمال عطیه که تحت دامن گزافی جذب دچار حیرت شدم. بگذریم نمیپنداریم اینقدر راستبینی کماهمیت باشد که با آنها وفق دادی.
و این تاکتیک بهخصوص آنها بیشتر سیاسی هستند، خود، بازی مناسب است. اما میرسیم به اما ادعای موضوعی که بنده گفتم تنبیه کنند! علاش که خود را خاین رشحهوار ساختند میایستند و با خود و تأکید میکنند بعد آن یک پرچین درست میکنند راه ورای چیزهای یک مقدار مربوط به نواهی هر وصف مدرک و مدارک برای اثبات یا برهان و داعیه مطبوعاتی از آنها را که اغلب به دلایل غریزی و بدیهی میتواند سنگلاخ باشد.