به گزارش خبرگزاری آنا به نقل از wion، زمین در طول میلیون‌ها سال شاهد چندین دوره تغییرات اقلیمی بوده است. یخ بخش عمده‌ای از آن را تشکیل داده و مانند یک کپسول زمانی ارزشمند عمل می‌کند که می‌تواند به درک اقلیم در دوره‌های زمانی مختلف کمک کند.

یخ در دوره‌های زمانی مختلف، در سرتاسر سیاره ایجاد شده و گرد و غبار و زباله‌های هزاران سال را در خود حفظ کرده است.

با استفاده از این موضوع به عنوان نقطه شروع، دانشمندان اکنون در تلاش برای یافتن قدیمی‌ترین یخ جهان هستند.

در حال حاضر، قدیمی‌ترین رکورد یخ پیوسته شناخته شده از قطب جنوب ۸۰۰ هزار سال قدمت دارد. با این حال، اکنون یک گروه بین المللی از دانشمندان در تلاش هستند تا این بازه زمانی را به ۱.۵ میلیون سال افزایش دهند.

این در حالی است که یافتن مکان دقیقی که دانشمندان بتوانند قدیمی‌ترین یخ جهان را پیدا کنند به دلیل حرکت یخچال‌های طبیعی در سراسر خشکی‌های زمین، دشوار است و ذوب پایه می‌تواند رکورد‌ها را از بین ببرد. 

اما، بر اساس تحقیقات منتشر شده در نشریه «Climate of the Past»، «سایت برنامه اکتشاف بین المللی اقیانوس U۱۵۳۷» در نزدیکی آمریکای جنوبی ممکن است یک گزینه مطلوب برای یافتن قدیمی‌ترین یخ باشد. این احتمال بر اساس محتوای گرد و غبار دریایی آن مطرح شده است.

برای نهایی کردن بهترین گزینه، محققان غبار‌های دریایی را در هسته‌های یخی اقیانوس اطلس جنوبی از «سایت پروژه حفاری اقیانوس ۱۰۹۰» با هسته‌های «سایت U۱۵۳۷» مقایسه کردند. دکتر «جسیکا نگ» «Jessica Ng» از «موسسه اقیانوس شناسی اسکریپس» در آمریکا و همکارانش دریافتند که سایت U۱۵۳۷ مناسب‌ترین رکورد گرد و غبار دریایی را دارد و سپس آن را با غبار یخی «Epica Dome C» در قطب جنوب مقایسه کردند.

آنها همچنین رکورد‌های مصنوعی «قدیمی‌ترین یخ» را ایجاد کرده و الگو‌ها را با رکورد گرد و غبار دریایی سایت U۱۵۳۷ مطابقت دادند. 

این پژوهشگران دریافتند سوابق این دو مکان تا ۸۰۰ هزار سال پیش مطابقت دارد. اما این همبستگی پس از آن کاهش یافت که ممکن است نشان دهنده تغییرپذیری فضایی هجوم گرد و غبار در سراسر نیمکره جنوبی در طول سناریوی جهانی ساله ۴۰ هزار باشد.

در همین حال، دلیل دیگری برای یافتن قدیمی‌ترین یخ این است که بفهمیم چرا گذار پلیستوسن- میانه رخ داد و پیامد‌های آن چه بود.

پلیستوسن یکی از دور‌های زمین‌شناسی است که از ۲.۵ میلیون سال پیش تا ۱۰ هزار سال پیش را پوشش می‌دهد. انقراض گروه بزرگی از پستانداران و شمار زیادی از گونه‌های پرندگان از اواخر دور پلیستوسن (حدود ۱۰ هزار سال پیش) آغاز شد و تا دور هولوسین ادامه یافت که شاید دلیل آن پایان عصر یخبندان بوده‌است. ماموت، پستانک دندان، ببر خنجردندان، تنبل زمینی، شیاردندان، گوزن ایرلندی و خرس غارنشین از جمله حیوانات منقرض شده در اواخر پلیستوسن بودند.

در اوایل این دوره، استفاده از ابزار‌های سنگی ساده در آفریقا در بین گونه انسان ماهر، گسترش یافت. گونه انسان خردمند نیز در اواخر پلیستوسن، در شرق آفریقا تکامل یافتند.