با همکاری محقق ایرانی؛

گروهی از محققان در سوئد با همکاری پژوهشگر ایرانی خود، راز خودترمیم قلب انسان را کشف کردند.

به گزارش خبرگزاری آنا به نقل از سای تک دیلی، پس از بروز نارسایی شدید قلبی، قلب توانایی برای اندکی برای تولید سلول‌های جدید دارد. با این حال پژوهش‌های موسسه کارولینسکا که دکتر «مهران صالح پور» نیز در آن شرکت داشته، نشان می‌دهد درمان با یک پمپ قلبی پشتیبان می‌تواند با تولید سلول‌های ماهیچه‌ای جدید، به طور چشمگیری ظرفیت قلب را برای ترمیم خودش بهبود بخشد و حتی از توانایی احیاگری یک قلب سالم نیز پیشی بگیرد.

توانایی قلب انسان برای بازسازی و ترمیم خودش با تولید سلول‌های ماهیچه‌ای موسوم به میوسیت ها، بسیار محدود است. اما آنچه که بر اثر نارسایی شدید قلبی بر سر این قابلیت می‌افتد هنوز ناشناخته مانده است.

اکنون محققان در سوئد دریافته اند که پس از یک آسیب، سرعت احیای سلول‌ها خیلی کمتر از یک قلب سالم می‌شود. مراقبت استاندارد برای بیماران مبتلا به نارسایی قلبی پیشرفته، یک پمپ کاشته شده با جراحی یا همان دستگاه کمکی بطن چپ (LVAD) است که به حرکت خون کمک می‌کند.

آغاز سازوکار ترمیم 

در کمال تعجب، محققان متوجه شدند بیمارانی که با چنین پمپ قلبی، بهبود چشمگیری در عملکرد قلب خود نشان داده بودند، می‌توانند سلول‌های ماهیچه قلب را با سرعتی بیش از شش برابر بیشتر از قلب‌های سالم احیا کنند.

«اولاف برگمان» «Olaf Bergmann» پژوهشگر ارشد در گروه زیست شناسی سلولی و مولکولی در موسسه کارولینسکا و از مجریان این تحقیق می‌گوید: «نتایج نشان می‌دهد ممکن است یک کلید پنهان برای شروع سازوکار ترمیم قلب وجود داشته باشد.

سازوکار این اثر هنوز ناشناخته است و هنوز هیچ فرضیه‌ای برای توضیح آن وجود ندارد.

برگمان اظهار داشت: «گفتن آن سخت است. بر اساس داده‌های موجود، نمی‌توانیم توضیحی برای این اثر پیدا کنیم، اما اکنون به مطالعه این فرآیند در سطح سلولی و مولکولی ادامه خواهیم داد.»

این یافته‌ها امکان توسعه روش‌های درمانی جدید را برای بیماران مبتلا به بیماری‌های قلبی جدی فراهم می‌کند که توانایی قلب را برای ترمیم پس از آسیب، تحریک می‌کند. به این ترتیب، بیماران مجبور نخواهند بود فقط به پیوند قلب یا سایر انواع حمایت‌های مکانیکی طولانی مدت متکی باشند.

مجریان این پژوهش معتقدند یافته‌های آنها این امید را به وجود می‌آورد که بهبودی پس از یک حمله قلبی را می‌توان به نحوی تقویت کرد.

تعیین سن سلول‌ها 

به طور کلی تعیین سن سلول‌ها در بدن انسان و تعیین اینکه کدام سلول جدید و کدام سلول قدیمی است دشوار است. با این حال، با استفاده از روشی که قبلا توسط «یوناس فریسن» «Jonas Frisén» استاد تحقیقات سلول‌های بنیادی در موسسه کارولینسکا ابداع شده بود، این گروه توانسته است میزان احیای میوسیت‌ها را در قلب شمارش کند.

این روش مبتنی بر این واقعیت است که درصد کربن رادیواکتیو در جو، و در نتیجه در سلول‌های ما، از زمان ممنوعیت آزمایش هسته‌ای در سال ۱۹۶۳ به طور پیوسته کاهش یافته است. برای هر سال پس از آن، میزان رادیواکتیو کمتری در سلول‌های جدید ساخته شده بدن وجود دارد و این یعنی می‌توان «تاریخ» آنها را تعیین کرد.

نتایج این تحقیقات در نشریه Circulation منتشر شده است.