به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، همایون رحیمیان متولد ۱ تیر ۱۳۳۳ موسیقی‌دان، نوازنده و آهنگساز ایرانی است که با سوابق بسیار در صنعت موسیقی ایران از مهر ۱۴۰۲ به رهبری دائم ارکستر ملی ایران منصوب شد.

گروه ارکستر ملی با روایت صابر ابر قصه‌های زمستانه کودکان و نوجوانان دهه ۷۰ و ۶۰ را با تنظیم‌های جدید برای فرزندان همان کودکان قدیم به اجرا درآورد. قصه‌هایی که خانواده را در شب یلدا کنار هم نگه می‌داشت و کودکان را با مفاهیم سنتی همچون ننه سرما آشنا می‌کرد.

جای خالی ننه سرما

 قصه های قدیمی ریشه دار فرهنگ کشورمان روزگارانی در بستر موسیقی و سینما وتلویزیون به کودکان معرفی می‌شد و بخشی از هویت آنان را تشکیل می‌داد هویتی که امروزه جای خالی آن در تربیت کودکانمان حس می‌شود.

مرضیه برومند کارگردان «خونه مادربزرگه» درحاشیه برگزاری ارکستر ملی در گفت و گو با دانشجو گفت: طبیعتا برای من خیلی جذابه هرکجا که خونه مادربزرگه رو می‌خوانند البته حالا این امروز موسیقی تیتراژ زیزی گولو با یک تنظیم جدید نیز نوشته شده بود و اینها آثاری هستند که ماندگار شدند و من هم خیلی خوشحال و هم خیلی غمگین میشوم، خوشحال میشوم برای اینکه این اثار هنوز زنده هسند و مخاطب دارند اما غمگین میشوم که چرا آثاری شبیه اینها نداریم.

ایشان در ادامه این روز های موسیقی کودک و نوجوان را اینگونه بیان کرد: متاسفانه ما تو زمینه موسیقی کودک خیلی کم کاری کردیم البته که اصولاً در این اوضاع و احوال هیچ کدام از هنرمندا کم کاری نکردند بلکه فداکاری کردند یعنی زحمت کشیدند تا بالاخره تئاتر را زنده نگه داشتند، سینما را و موسیقی را، اما بازهم با وجود همین اقدامات فداکارانه حالا سینمای کودک و نوجوان کمرنگ شده و به موسیقی کودک بی‌مهری شده. بچه‌ها باید بتوانند چندین ترانه در ذهن خود داشته باشند و بتوانند این ترانه‌ها را حتی در صبحگاه مدرسه خود دسته جمعی بخوانند.

«خونه مادربزرگه»، «مدرسه موشها»، «کتابفروشی هدهد»، «زی زی گولو» و «همه بچه های من» و بسیاری از کارهای عروسکی تلویزیون همگی ساخته مرضیه برومند کارگردان سینما و تلویزیون هستند.

هنوز امیدها هستند

آثاری که دنیای شیرینی را برای کودکان آن دوران خلق می‌کرد و این روز های جای آنها را کاراکتر های خارجی در ذهن کودکان کشورمان پر می‌کنند. حضور این کاراکتر ها تا جایی پیش می‌رود که چهره و نشانه های آنها به روی لباس ها و وسایل کودکان ما قرار میگرد و صنعت کشور را نیز به سوی خود می‌کشد. این روند با توجه دوباره به موسیقی و سینمای کودک و نوجوان و پر کردن ذهن کودکانمان با آثار فاخر فرهنگ و هنر ملی ایران متوقف می‌شود.

همچنان من اعتقاد دارم هستند موزیسین‌های جوان با استعداد و با ذوق که نیاز به حمایت دارند و نیاز به این دارند که دعوت به کار بشوند و امکانات در اختیارشان قرار بگیرد و آثار درستی تولید کنند و طبیعتاً در این میان آثاری هم وجود دارد که کارشان موفق نیست در آن حلقه‌ای که قرار هم گرفتند اما اگر آن حلقه به شکلی جابجا بشود این افرادی که کار موسیقی موفقی نداشتند جای خودرا به افراد جدیدتر و چه بسا خیلی موارد قدیمی‌تری که فعلاً کار نمی‌کنند بدهند که بشود از تجربه این افراد استفاده کرد و مجموعه آثاری رو ارائه کرد که هم زیرساخت محکم قابل دفاع از نظر علمی و هنری داشته باشه و خب طبیعتاً مردم تایید خواهند کرد اثری که پشت آن تفکر علمی باشد تفکر هنری باشد و به ویژه ریشه در موسیقی کشور داشته باشد.

برگزاری این ارکستر با تنظیم جدید موسیقی قصه های قدیمی فرهنگی فرصتی شد که دوباره نبود چنین آثاری را به یاد بیاوریم و شب یلدا را با ننه سرما سپری کنیم و به استقبال زمستان برویم.

خبرنگار: امیر حسین پورزاد