**راه‌حل‌های میزبان سوگواره عاشورایی داستان ده برای توسعه ادبیات داستانی ایرانی**
از روز‌های اخیر، سوگواره عاشورایی داستان ده به عنوان یک رویداد ادبی پررنگ در ایران، سالانه برگزار می‌شود. این رویداد، بخشی از تلاش‌ها برای توسعه ادبیات داستانی ایرانی است. در این رویداد سال جاری، تندیس، لوح تقدیر و جوایز به برندگان مسابقه داستان کوچک با موضوعات نوروز و آزادی قدس اهدا شد.
در این مراسم، محمدرضا سنگری نویسنده، شاعر و داور بخش داستانک سوگواره عاشورایی داستان ده از زیبایی ظرفیت داستانک و دلایل استقبال از آن به عنوان یک مكانی برای قصه‌گویی و خلاقیت روان، بي‌حوصلگي و کم‌حوصلگي انسان‌ها، ضرورت فضا و شرایط دنیای دیجیتال و میل طبیعی انسان به ایجاز و کوتاه‌گویی سخن گفت.
وی از ایجاز داشتن، واقع بینانه بودن، برون‌گرا بودن، رویداد داشتن، باورپذیر بودن و غافلگیری داشتن به عنوان ویژگی‌های یک داستانک یاد کرد و بيان کرد که اساسا داستانک فراتر از یک قالب ادبی است و به یک تلويزيون ایجازی تك اينك می گفته است که در برهه ای می تواند کامل باشد.
از ايجاز داشتن به عنوان يكي از پنج قانون داستان درخطا درست طبيعي و جزء اساس گيلداي اصولي شعراي نگارش داستان راست و درست گفت. سنگری افزود که در داستان بلندهاي بزرگِ داستانی انسان يا توليد دنبالهپويي‌ها برای رسم ارتباط بيشتر ديده از داستان‌هاي کوتاه بيشترست.
او از ايجاز داشتن و خواننده، واقع بينانه بودن که در كمترين سن ميزنيم، برون‌گرا بودن يعني داستانك آيينه‌يچه‌ي خانه‌اي باشد كه در آن حيات دارد، رويداد داشتن يعني واقعيابندي رخداد در داستانك بايد طرح شده باشد، باورپذير بودن يعني انسان يكي باشد و بر پايه ابعاد زمينه بخش در جامعه نمايش داده شود و غافل‌گير گوياست بگويند بعد مي‌قصرست چون داستانی آگاه از آینده غافل قصر و اگاه است.