به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو؛ دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور منتخب ایالات متحده آمریکا، بار دیگر با خودداری از پاسخ به سوال خبرنگار درباره احتمال حمله نظامی آمریکا به ایران، رویکرد مبهم و بحث‌برانگیز خود در قبال جمهوری اسلامی ایران را به نمایش گذاشت. این اقدام ترامپ در حالی صورت می‌گیرد که پس از انتخابات جنجالی او، ترکیب کابینه‌اش و مواضع جدی ضد ایرانی برخی از اعضای آن، نگرانی‌های بسیاری را در میان تحلیلگران بین‌المللی برانگیخته است.

کابینه ضد ایرانی و خروج از برجام

ترامپ در دوره نخست ریاست‌جمهوری خود، با خروج از توافق هسته‌ای (برجام) و اعمال شدیدترین تحریم‌ها علیه ایران، نشان داد که به دنبال ایجاد محدودیت‌های بی‌سابقه علیه جمهوری اسلامی است. بسیاری از اعضای کابینه او از جمله کسانی بودند که آشکارا با هرگونه توافق با ایران مخالف بودند و مواضع سختگیرانه‌ای علیه تهران اتخاذ کرده بودند. حالا، در آستانه دوره جدید ریاست‌جمهوری، به نظر می‌رسد که ترامپ در پی اقدامات بزرگ‌تر و شاید تهاجمی‌تر در قبال ایران باشد.

ماجراجویی در خاورمیانه

ترامپ نه تنها سیاست‌های خصمانه علیه ایران را در دستور کار قرار داده است، بلکه حضور پررنگ‌تر و پرمخاطره‌تر آمریکا در خاورمیانه نیز از اهداف او به نظر می‌رسد. اصطلاح «خاورمیانه بزرگ» که این روزها بیش از پیش شنیده می‌شود، بیانگر همین رویکرد است. حمایت ترامپ از بنیامین نتانیاهو و رژیم اشغالگر اسرائیل، به همراه تهدیداتش علیه حماس و دیگر گروه‌های مقاومت فلسطینی، نشان می‌دهد که او از فشارهای همه‌جانبه برای پیشبرد اهداف خود در منطقه استفاده می‌کند. او حتی تهدید کرده بود که اگر حماس اسرای اسرائیلی را آزاد نکند، خاورمیانه را به جهنم تبدیل خواهد کرد.

پاسخ مبهم به سوال درباره حمله به ایران

یکی از مواردی که بار دیگر سیاست‌های ترامپ را زیر ذره‌بین قرار داده است، پاسخ او به سوال درباره حمله نظامی به ایران بود. او در اظهاراتی جنجالی و پرابهام، گفت که «تنها یک فرد احمق به این سوال پاسخ می‌دهد» و این را به عنوان یک استراتژی نظامی توصیف کرد. این موضع‌گیری نه تنها تحلیلگران بلکه سیاستمداران را نیز به این سوال واداشته است که منظور ترامپ از این استراتژی چیست؟ آیا او به دنبال تشدید جنگ‌های نیابتی از طریق اسرائیل است؟ یا قصد دارد با اعمال تحریم‌های تازه، فشار بر ایران را افزایش دهد؟

آینده تعامل با ایران

آنچه به وضوح از رفتار ترامپ برمی‌آید، کاهش هرچه بیشتر امکان تعامل سازنده بین دو کشور است. او که در دوره نخست ریاست‌جمهوری خود به دنبال اعمال فشار حداکثری بر ایران بود، اکنون نیز سیاست‌هایی مشابه را دنبال می‌کند. ادعاهای ترامپ مبنی بر اینکه می‌تواند جنگ اوکراین و روسیه را در یک روز پایان دهد، در تضاد کامل با رویکرد خصمانه او در خاورمیانه قرار دارد. خودداری از پاسخ روشن به سوال حمله نظامی به ایران، بیش از پیش نشان می‌دهد که ترامپ به دنبال حفظ تنش‌ها و شاید آماده‌سازی شرایط برای اقدامات خصمانه‌تر است.

این ابهامات، چشم‌انداز تعامل و گفتگوی مستقیم میان ایران و ایالات متحده را بیش از پیش تیره و تار می‌سازد و نشان می‌دهد که در دولت ترامپ، هیچ امیدی به تغییر رفتار خصمانه واشنگتن وجود ندارد.