چگونه متوجه شویم که آیا دچار سرماخوردگی شدیم یا مبتلا به آنفولانزای فصلی هستیم؟ در این مقاله، دستورالعمل‌هایی برای تشخیص تفاوت بین سرماخوردگی وآنفولانزا و نیز راهنمایی برای مدیریت آن‌ها آورده شده است. برای تشخیص دقیق و درمان مناسب، بهتر است به پزشک مراجعه کنید و از آزمایش سریع آنفولانزا استفاده کنید.

 با مطالعه این مقاله، می‌توانید بیشتر درباره علائم و درمان سرماخوردگی و آنفولانزا آگاه شوید.

تشخیص تفاوت بین سرماخوردگی و آنفولانزا

برای تشخیص دقیق بین سرماخوردگی و آنفولانزا، مشاهده علائم بیماری می‌تواند راهنمایی مفیدی باشد.

در صورت سرماخوردگی، شایع‌ترین علائم عبارتند از:

• آبریزش یا گرفتگی بینی
• گلو درد
• عطسه
• سرفه
• سردرد یا درد بدن
• خستگی ملایم

علائم آنفولانزا شامل:

• سرفه خشک و سنگین
• تب متوسط تا بالا (ممکن است همه مبتلایان به آنفولانزا تب نکنند)
• گلو درد
• لرز تکان دهنده
• درد شدید عضلانی یا درد بدن
• سردرد
• آبریزش و گرفتگی بینی
• خستگی شدید که ممکن است تا دو هفته طول بکشد
• حالت تهوع، استفراغ و اسهال (معمولاً در کودکان رایج‌تر است)

سرماخوردگی به طور تدریجی در چند روز ظاهر می‌شود و معمولاً بهبودی سبکتر و سریعتری نسبت به آنفولانزا دارد. علائم سرماخوردگی معمولاً در ۷ تا ۱۰ روز بهبود می‌یابند، اگرچه ممکن است تا ۲ هفته در برخی موارد ادامه یابد.

در مقابل، علائم آنفولانزا به سرعت ظاهر می‌شود و می‌تواند شدید باشد. معمولاً طولانی‌تر از سرماخوردگی، به مدت ۱ تا ۲ هفته ادامه می‌یابد.

برای تشخیص بیماری خود، از علائم خود به عنوان راهنمایی استفاده کنید. اگر مشکوک به بروز آنفولانزا هستید، به پزشک خود مراجعه کنید تا در ۴۸ ساعت اول بعد از ظهور علائم، آزمایش مناسب را انجام دهید.

سرماخوردگی چیست؟

سرماخوردگی – یک بیماری تنفسی فوقانی است که ناشی از عفونت ویروسی می‌باشد. این بیماری به وسیله بیش از ۲۰۰ ویروس مختلف قابل انتقال است. به طور معمول، راینو ویروس عامل اصلی عفونت سرماخوردگی محسوب می‌شود و علائمی مانند عطسه و خرناسه را به همراه دارد.

به دلیل رشد بهتر ویروس‌های سرما در شرایط کم رطوبت، سرماخوردگی بیشتر در فصل زمستان رخ می‌دهد.

این بیماری از طریق تنفس و انتقال قطرات حاوی ویروس در هوا گسترش می‌یابد. همچنین، در صورت لمس سطوحی که تازه توسط فردی آلوده شده‌اند و سپس لمس بینی، دهان یا چشمان خود، ممکن است عفونت وارد بدن شما شود. پس از قرار گرفتن در معرض ویروس سرماخوردگی، می‌توانید در دو تا چهار روز اول مسری باشید.

روش های درمان سرماخوردگی

درمان سرماخوردگی به وسیله آنتی‌بیوتیک‌ها کارآمد نیست، زیرا سرماخوردگی ناشی از عفونت ویروسی است. با این حال، داروهای بدون نسخه‌ای مانند ضدحساسیت‌ها، ضداحتقان‌ها، استامینوفن و NSAIDها می‌توانند علائم سرماخوردگی را تسکین دهند. همچنین، مصرف مایعات به میزان کافی برای جلوگیری از خشکی نیز توصیه می‌شود.

بعضی افراد از روش‌های طبیعی مانند مصرف روی، ویتامین C یا اکیناسه برای پیشگیری یا تسکین علائم سرماخوردگی استفاده می‌کنند، اما شواهد کافی در مورد کارآیی این روش‌ها موجود نیست.

یک مطالعه انجام شده در سال ۲۰۱۵ نشان داد که مصرف قرص‌های حاوی روی با دوز بالا (۸۰ میلی‌گرم) در زمانی که علائم سرماخوردگی ظاهر می‌شوند، تا 24 ساعت بعد از آن اگر مصرف شود، می‌تواند مدت زمان بیماری را کوتاه‌تر کند.

با این حال، به نظر نمی‌رسد که مصرف ویتامین C از سرماخوردگی جلوگیری کند. اما بر اساس یک بررسی انجام شده در سال ۲۰۱۳، مصرف مداوم ویتامین C در دوران سرماخوردگی ممکن است مدت زمان علائم را کوتاه کند و شدت آن‌ها را کاهش دهد.

مهمترین نکته این است که سرماخوردگی معمولاً خودبه خود بهبود می‌یابد و نیازی به درمان خاصی ندارد. با این حال به پزشک مراجعه کنید یا اگر:

• سرماخوردگی شما حدود یک هفته یا 10 روز است که بهبود نیافته است.
• سرفه های شدید می کنید.
• تب شما پایین نمی آید.

روش‌های جلوگیری از سرماخوردگی

1. اجتناب از عفونت: اجتناب از تماس با افراد مبتلا به سرماخوردگی می‌تواند کمک کند. از فاصله یک متری با افرادی که سرماخورده هستند، معاشرت کنید. همچنین، از اشتراک وسایل شخصی مانند ظروف یا حوله با افراد دیگر خودداری کنید.
2. بهداشت دست‌ها: شستشوی منظم و صحیح دست‌ها با آب و صابون یا استفاده از ضدعفونی کننده دست مبتنی بر الکل میتواند از شیوع عفونت جلوگیری کند. دستان خود را به دقت و به طور کامل بشویید، به ویژه بعد از تماس با سطوح عمومی مثل دستگیره‌ها، صندلی‌ها و دکمه‌های آسانسور.
3. پوشیدن ماسک: در معرض بودن با افرادی که سرماخورده هستند، ممکن است خطر انتقال عفونت را افزایش دهد. استفاده از ماسک صورت می‌تواند به کاهش انتقال قطرات تنفسی و ویروسها کمک کند. مطابقت با دستورالعمل‌های بهداشتی مربوط به استفاده صحیح از ماسک مهم است.
4. افزایش سیستم ایمنی: تقویت سیستم ایمنی بدن با مصرف مواد مغذی، ورزش منظم، خواب کافی و کاهش استرس میتواند به جلوگیری از سرماخوردگی کمک کند.
5. مراقبت از خود: بهداشت شخصی، از جمله استفاده از دستمال کاغذی برای پاک کردن بینی و دهان، عدم لمس صورت بی‌دلیل و پوشیدن لباس‌های مناسب و گرم در طول فصل سرما نیز به پیشگیری از سرماخوردگی کمک می‌کند.

مهم است به یاد داشته باشید که هیچ روشی ۱۰۰٪ موثر در جلوگیری از سرماخوردگی وجود ندارد، زیرا ویروس‌های سرماخوردگی بسیار شایع هستند و می‌توانند به راحتی انتقال یابند. با این حال، رعایت این روش‌ها می‌تواند خطر ابتلا به سرماخوردگی را کاهش دهد و علائم آن را سبک تر کند.

آنفولانزا چیست؟

آنفولانزای فصلی، یا آنفولانزا، یکی از بیماری‌های دستگاه تنفسی فوقانی است. برخلاف سرماخوردگی که در هر زمانی از سال ممکن است اتفاق بیفتد، آنفولانزا به طور معمول در فصل‌های خاصی شیوع دارد. فصل آنفولانزا معمولاً از پاییز تا بهار ادامه دارد و در ماه‌های زمستان به اوج خود می‌رسد.

در طول فصل آنفولانزا، انتقال بیماری از طریق تماس با قطرات منتشر شده توسط فرد آلوده صورت می‌گیرد، همانند سرماخوردگی. شخص مبتلا به آنفولانزا می‌تواند یک روز قبل از ظهور علائم بیماری تا ۵ تا ۷ روز پس از آغاز علائم، به دیگران بیماری را منتقل کند.

آنفولانزای فصلی توسط ویروس‌های آنفولانزای A، B و C ایجاد می‌شود، اما آنفولانزای A و B شایع‌ترین نوع‌های آن هستند. سویه‌های فعال ویروس آنفولانزا هر سال تغییر می‌کنند و به همین دلیل واکسن جدیدی برای آنفولانزا هر سال تولید می‌شود.

آنفولانزا ممکن است در برخی افراد به شرایط جدی‌تری مانند ذات‌الریه تبدیل شود، به ویژه در بچه‌ها، افراد مسن‌، زنان باردار و افرادی که بیماری‌هایی مانند آسم، بیماری قلبی یا دیابت دارند

چگونه آنفولانزا را درمان کنیم؟

درمان آنفولانزا اغلب با مصرف مایعات و استراحت صورت می‌گیرد. برای جلوگیری از کم آبی، توصیه می‌شود مایعات فراوان مانند آب، نوشیدنی های گرم و سوپ‌های گرم مصرف کنید. همچنین استراحت کافی به بدن کمک می‌کند تا با بیماری مقابله کنید.

در صورت نیاز، ممکن است پزشک داروهایی را برای کنترل علائم آنفولانزا تجویز کند. داروهای ضد احتقان و مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن و استامینوفن می‌توانند به شما کمک کنند علائم را کاهش داده و تسکین بیشتری به شما بدهند. با این حال، برای کودکان، هرگز آسپرین استفاده نکنید زیرا می‌تواند خطر سندرم ری را افزایش دهد که یک عارضه جدی است.

در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای ضد ویروسی را مانند اوسلتامیویر (تامیفلو)، زانامیویر (رلنزا) یا پرامیویر  برای درمان آنفولانزا تجویز کند. این داروها می‌توانند مدت زمان بیماری را کوتاه کنند و عوارض جانبی مخاطره‌آمیزی مانند ذات الریه را کاهش دهند. با این حال، حتماً باید در طی 48 ساعت از ظهور علائم بیماری شروع به مصرف این داروها کنید، زیرا ممکن است در زمان‌های بعدی موثریت آنها کاهش یابد.

چه زمانی با پزشک تماس بگیرید

اگر در معرض خطر عوارض ناشی از آنفولانزا هستید، هنگامی که برای اولین بار علائم را داشتید با پزشک خود تماس بگیرید. افرادی که در معرض خطر عوارض جدی هستند عبارتند از:

• افراد بالای 65 سال
• زنان حامله
• زنانی که دو هفته پس از زایمان هستند
• کودکان زیر 2 سال
• کودکان زیر 18 سال که آسپرین مصرف می کنند
• افرادی که به دلیل اچ آی وی ، درمان استروئیدی یا شیمی درمانی ، سیستم ایمنی ضعیفی دارند
• افرادی که به شدت چاق هستند
• افراد مبتلا به بیماری مزمن ریوی یا قلبی
• افراد مبتلا به اختلالات متابولیک، مانند دیابت، کم خونی یا بیماری کلیوی
• افرادی که در مراکز مراقبت طولانی مدت مانند خانه های سالمندان زندگی می کنند

اگر علائم شما بهبود نیافت یا شدید شد، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت داشتن علائم ذات الریه، از جمله:

• مشکل در تنفس
• گلو درد شدید
• سرفه ای که مخاط سبز رنگ تولید می کند
• تب بالا و مداوم
• درد قفسه سینه

اگر کودک شما علائم زیر را داشت فوراً با پزشک تماس بگیرید:

• مشکل در تنفس
• تحریک پذیری
• خستگی مفرط
• امتناع از خوردن یا نوشیدن
• مشکل در بیدار شدن یا تعامل

روش های پیشگیری از آنفولانزا

بهترین روش برای پیشگیری از آنفولانزا، تزریق واکسن آنفولانزا است. پزشکان عموماً توصیه می‌کنند واکسن آنفولانزا را در ابتدای فصل آنفولانزا دریافت کنید. با این حال، هنوز هم می‌توانید در اواخر پاییز یا زمستان واکسن را تزریق کنید. واکسن آنفولانزا می‌تواند شما را در برابر ابتلا به آنفولانزا محافظت کند و در صورت ابتلا، شدت بیماری را کاهش دهد.

برای جلوگیری از ابتلا به ویروس آنفولانزا، باید دست‌های خود را مکرراً با صابون و آب گرم بشویید و یا از ضدعفونی کننده دست مبتنی بر الکل استفاده کنید. همچنین، باید از لمس ناحیه صورت، چشم و دهان خودداری کنید و سعی کنید از افرادی که علائم آنفولانزا دارند یا مبتلا به آنفولانزا هستند، دوری کنید.

اتخاذ عادات سالم برای دور نگه داشتن میکروب‌های سرماخوردگی و آنفولانزا بسیار مهم است. همیشه باید مطمئن شوید که به اندازه کافی بخوابید، میوه و سبزیجات زیادی مصرف کنید، ورزش کنید و استرس خود را در فصل سرماخوردگی و آنفولانزا و بعد از آن مدیریت کنید.