
این اختراع، ترکیبی از فناوریهای بینایی کامپیوتر و پردازش صوت را برای افزایش دقت تشخیص رفتارهای خشونتآمیز به کار میگیرد و میتواند نقش مهمی در بهبود امنیت عمومی و کاهش جرائم ایفا کند.
یکی از چالشهای بزرگ سیستمهای نظارتی، ناتوانی در تشخیص دقیق رفتارهای خشونتآمیز در مکانهای مختلف است. روشهای قبلی معمولاً یا فقط روی تصویر تمرکز داشتند یا فقط روی صدا، و این باعث افزایش خطای شناسایی میشد. ایده ما این بود که یک سیستم ترکیبی طراحی کنیم که همزمان از دادههای تصویری و صوتی برای تحلیل خشونت استفاده کند و حتی وقایعی که بهصورت غیرهمزمان رخ دادهاند، مانند پرسهزدن افراد مشکوک را هم در نظر بگیرد.
محمد زوار مبدع این دستگاه به خبرنگار آنا گفت: این دستگاه قادر است خشونت را بر اساس تصویر و صدا بهصورت همزمان و غیرهمزمان تشخیص دهد. ویژگی منحصربهفرد آن این است که علاوه بر تشخیص رفتارهای خشونتآمیز واضح مثل ضرب و شتم، به نشانههای پیش از وقوع خشونت مانند پرسهزدن فرد مظنون، نوع اسلحه بهکار رفته، شدت صدا و محتوای گفتاری توجه میکند. در نهایت، سیستم شدت خشونت را در سه سطح متوسط، زیاد و بسیار زیاد رتبهبندی کرده و هشدارهای لازم را صادر میکند.
این فناوری برای مراکز عمومی، اماکن پرتردد، سازمانهای امنیتی، فروشگاهها، مترو، فرودگاهها، مراکز آموزشی و بیمارستانها کاربرد دارد و به طور کلی، هر مکانی که به نظارت امنیتی و پیشگیری از درگیری و خشونت نیاز دارد، میتواند از این سیستم استفاده کند.
همچنین این فناوری قابل توسعه و تجاریسازی است و میتوان آن را در مقیاس گسترده به کار گرفت. هدف ما همکاری با نهادهای امنیتی و صنعتی برای پیادهسازی این سیستم در مقیاس شهری و ملی است تا بتوان از آن برای افزایش ایمنی جامعه استفاده کرد.
زوار گفت: ما برنامههای گستردهای برای توسعه این فناوری داریم. چشمانداز آینده این سیستم، ایجاد یک شبکه نظارتی هوشمند و یکپارچه در سطح شهرها و سازمانها است که بتواند بهصورت بلادرنگ خشونت و رفتارهای پرخطر را شناسایی و پیشگیری کند. افزودن تحلیل بیومتریک، ادغام با سامانههای کنترل دسترسی و امنیت شهری، امکان اتصال به سیستمهای مدیریت ترافیک، دوربینهای شهری و مراکز پلیس برای واکنش سریعتر و تشخیص خشونتهای گروهی و تحلیل احساسات چهره، بخشی از اقدامات پیش روی ما برای توسعه این فناوری خواهد بود.
یکی از چالشهای اساسی کشور در این مسیر، فقدان زیرساختهای دادهای استاندارد و دسترسی محدود به پایگاههای داده بزرگ برای آموزش الگوریتمهای هوش مصنوعی است. در بسیاری از کشورها، بخش دولتی و خصوصی برای جمعآوری و پردازش دادهها همکاری میکنند و حاکمیت، نقش تسهیلگر را در دسترسی پژوهشگران و شرکتهای دانشبنیان به دادههای کلان ایفا میکند. اما در ایران، همچنان قوانین و سیاستهای دادهمحور نیاز به بازنگری جدی دارند.
source