**هوش مصنوعی می‌تواند راهگشا برای مشکلات مرتبط با وزن باشد**
در دنیایی که چاقی و اختلالات متابولیک رو به افزایش هستند، محققان دانشگاه استنفورد با کمک هوش مصنوعی، یک مولکول طبیعی را کشف کرده‌اند که می‌تواند از روش‌های سنتی دارویی برای کم کردن وزن، جایگزین شود. این مولکول جدید، که به نام BRP شناخته می‌شود، با طیف گسترده‌ای از عوارض جانبی ناخوشایندی که با داروهای کاهش وزن مواجه هستیم، به صورت کامل متفاوت است.
اثر مورد نظر و تفاوت BRP با سایر داروهای کاهش وزن در این است که به نظر می‌رسد این مولکول جدید، تنها در هیپوتالاموس، بخشی از مغز که اشت‌ها و متابولیسم را تنظیم می‌کند، کار می‌کند. این مزیت بالقوه یک رویکرد متمرکزتر برای کنترل وزن و کاهش چربی بدن را به همراه دارد.
تیم تحقیقاتی از هوش مصنوعی برای غربالگری پروهورمون‌های مختلف استفاده کردند تا مولکول‌های پپتیدی فعال یا هورمونی را که می‌توانند عملکردهای بدن را تنظیم کنند، شناسایی کنند. این گروه تحقیقاتی با تمرکز بر پروهورمون «کانورتاز ۳/۱»، پروتئینی که با چاقی مرتبط است، توانستند چندین پپتید را کشف کنند که می‌توانند بر متابولیسم انرژی تأثیر بگذارند.
جداسازی سنتی پپتیدها به دلیل وجود محصولات جانبی طبیعی متعددی که در طول پردازش پروتئین تولید می‌شوند، می‌تواند بسیار چالش برانگیز باشد. برای حل این مشکل، محققان یک الگوریتم رایانه‌ای به نام «Peptide Predictor» را برای determination مکان‌های برش پروهورمون‌ها در پروتئین‌های انسانی توسعه دادند. این ابزار به آن‌ها کمک کرد تا جستجوی خود را به ۳۷۳ نامزد که پپتیدهای فعال بیولوژیکی تولید می‌کنند، محدود کند.
پس از شناسایی، محققان ۱۰۰ پپتید را از نظر اثرات آن‌ها بر سلول‌های عصبی رشد یافته در آزمایشگاه غربالگری کردند. نتایج آن‌ها نشان داد که GLP-1، پپتیدی که سماگلوتید را تقلید می‌کند، به طور قابل توجهی فعالیت این سلول‌ها را افزایش می‌دهد. با این حال آن‌ها همچنین دریافتند که یک پپتید کوچکتر مشتق شده از پروهورمون BRINP2 به نام BRP به طور قابل توجهی بهتر از GLP-1 عمل می‌کند و فعالیت عصبی را ۱۰ برابر در مقایسه با گروه کنترل افزایش می‌دهد.
محققان برای بررسی بیشتر اثرات BRP، آزمایش‌هایی را روی موش‌های لاغر و خوک‌های کوچک انجام دادند که تصور می‌شود متابولیسم انسان را بهتر منعکس می‌کنند. آن‌ها کشف کردند که تزریق عضلانی BRP قبل از تغذیه می‌تواند مصرف غذا را در هر دو مدل حیوانی تا ۵۰ درصد در عرض یک ساعت کاهش دهد. طی ۱۴ روز، موش‌های چاق که روزانه تزریق BRP دریافت می‌کردند، حدود ۳ گرم وزن از دست دادند که بیشتر از چربی بدنشان کم شد، در حالی که موش‌های گروه کنترل، با افزایش وزن مواجه شدند.
علاوه بر این، تحقیقات در مورد تغییرات فیزیولوژیکی نشان داد که BRP مسیرهای متابولیکی و عصبی منحصر به فردی را فعال می‌کند که متمایز از مسیرهایی است که توسط GLP-1 درگیر می‌شوند. تیم تحقیقاتی امیدوار است گیرنده‌های سطح سلولی را که به BRP پاسخ می‌دهند، شناسایی کند تا بینش بیشتری در مورد نحوه عملکرد آن به دست آورد.