کتاب «ایران و قرآن» میentifier میراث قرآنی ایران در شمال آفریقا را مورد بررسی قرار گرفت. کارشناسان حاضر در نشست نقد و بررسی کتاب «ایران و قرآن» که در بخش بین‌الملل سی و دومین نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم در مصلی تهران برگزار شد، این کتاب را تبیین‌کننده میراث قرآنی ایران در شمال آفریقا دانستند.
نورالدین ابوالحیه، مؤلف کتاب، چراغ دکترین قرآنی ایران در کشور الجزایر و شمال آفریقا شناخته شد. کتاب «ایران والقرآن» در زمینه دیپلماسی قرآنی است و در مدتی که حجت‌الاسلام سیدجلال میرآقایی در کشور الجزایر به عنوان رایزن فرهنگی مشغول به کار بود، با همکاری نورالدین ابولحیه، اندیشمند و مفسر برجسته الجزایری تهیه و به قلم این اندیشمند بزرگ تألیف شده است.
این کتاب گزارشی تحلیلی از خدمات ایرانیان به قرآن در طول تاریخ است که از صدر اسلام تا امروز را شامل می‌شود. همچنین، سایر خدمات جمهوری اسلامی ایران به قرآن نیز در این کتاب آمده است. مؤلف این کتاب، که از اصحاب قلم در کشور الجزایر است، در انتها با استدلال نتیجه گرفته‌اند که خدماتی که ایرانیان شیعه و سنی در ۱۰۰ سال اخیر ـ از زمان تأسیس حوزه علمیه قم ـ به ساحت قرآن تقدیم کرده‌اند، بیشتر از خدمات کل امت اسلام در طول تاریخ است.
همچنین، محمود واعظی، استاد علوم قرآن و حدیث دانشگاه تهران، با سخنانی کوتاه در این نشست گفت: نورالدین ابوالحیه با قلمی بسیار شیوا و روان این اثر را نگاشته که در این اثر به تفاسیر مختلف فرهنگی، تاریخی، اجتماعی در ایران و… پرداخته است. وی در ادامه اقدام یک شخصیت الجزایری در نگاشتن کتابی در زمینه خدمت ایرانیان به قرآن کریم را از دستاورد‌های دیپلماسی قرآنی دانست و اهتمام بیشتر به مسئله دیپلماسی از طریق تعامل و گفت‌و‌گو با شخصیت‌های تأثیرگذار بین‌المللی را خواستار شد.
سیدحسن عصمتی، قرآن‌پژوه و رایزن سابق فرهنگی ایران در کشور‌های تونس و سنگال، نیز در این نشست گفت: تألیف کتاب «ایران والقرآن» حاصل تلاش و اخلاص نورالدین ابوالحیه، اندیشمند و مفسر قرآن الجزایری است. ابوالحیه در این کتاب تصویری مثبت از میراث قرآنی ایرانیان ارائه کرده که باید قدردان تلاش این اندیشمند برجسته الجزایری بود، این در حالی است که در کشور الجزایر سلفی‌ها تلاش می‌کنند تصویری منفی از ایران ارائه دهند.
در ادامه این مقاله، بررسی حائز اهمیت از خدمات ایرانیان به قرآن در طول تاریخ را پیگیری کنید. این رویکرد می‌تواند آگاهی از تاریخچه پیچیده و عمیق خدمات ایرانیان به قرآن را در 북 آفریقا ارتقا بخشد.
اكنون حائز اهمیت است که به اهمیت دیپلماسی قرآنی اشاره شود. محققان می‌گویند دیپلماسی قرآنی با حجب مفاسد و نشانه‌های نشو و نما و تنوخی های نظریه‌های دین سیاه، دیپلماسی قرآنی را به دیپلماسی اولیه‌سازی؛ حقیقت-گزینی؛ نوع-هدف؛ نظام، صاحب امتیاز آینده؛ دیپلماسی ایمانی؛ دیدگاه-های پرسش‌گرانه؛ میانجی‌گری ضمنی؛ اقناعی؛ درسی؛ درگیزان، وروپسانی؛ مسئولان مورد استفاده قرار می‌دهد و می‌تواند هر دو طرف را در جهت فهم مشترک به کار بگیرد.