**نوروز ۱۴۰۴: شبکه‌های سیما، پرتابه جشن به رویชาว ایرانی**
روزه‌های عید نوروز؛ زمانیتی که آشفتگی و گرفتگی زندگی روزمره به آرامش و आनمان بازمی‌گردد. در این روزها، ما نمادها و نشانه‌های Culture جذاب را از دیگر دوره‌های سال دور می‌کنیم و با دیدی تازه، زندگی خود و زندگی اطرافیان را تجزیه و تحلیل می‌کنیم. در این چارچوب، یکی از نزدیک‌ترین اماکن به زندگی ما، تلویزیون است که به عنوان پرتابه جشن‌های نوروزی بر روی ایرانی‌ها سوق می‌دهد. شبکه‌های سیما در سال جاری نیز به کار خود ادامه داده و علاوه بر برنامه‌های سنتی و نئوروز، فیلم‌های خارجی و تازه از سراسر جهان را به روی شنوندگان خود عرضه می‌کند.
در این بین، نکته جالب توجه این است که چه اتفاقی در زمینه فرهنگ تلویزیونی می‌افتد. رشد شبکه‌های دیجیتالی و به اشتراک گذاری محتوا بر سرترفند، باعث پیدایش زیرساخت‌های جدید پخش تلویزیون شده است. بنابراین، رسانه‌های باستانی همچنان همانند گذشته فعال و تا لایه‌های عمقی ازجوغرافیای ایران نفوذ می‌کنند. محصولات متنوع فرهنگی و هنری را عرضه می‌کنند تا در ارتباط نزدیک با برخی از جوانان شهرهای مختلف ایران خود قرار بگیرند. به بیان دیگر، تلویزیون به عنوان یکی از رسانه‌های عامیانه فعال است که برای قدرت و تأثیر گذاری وسیع فایده دارد.
در این منظر، لازم است که انواع رسانه‌های جمعی که قبلا به تبعیت از مسائل و چالش‌های ادوار قبلی در حال گسترش خود هستند، تازه داشته‌های خود را به روز کنند و ماموریت اصلی و سیاسی خود را محقق کنند. به عنوان مثال، پرداختن به فیلم‌های اجتماعی ایرانی جدید که یکی از آنها شامل دست به دست سپرده ها در بحران اقتصادی جهان و ساختار سیاسی آن است. این کار توسط کارگردان‌های فعال کشور ما وجود دارد. دیگر نماد مشخص ایرانی فیلم “آب دره” است که کوشش کلی برای همساز گردانی دادن عمق و فطرت به آن بارور شده است.