در بهمن ماه گذشته، سند تک‌برگی شش‌داندانی برای اعیان عرصهٔ محوطهٔ میراث جهانی هگمتانه به وسعت ۳۰ هکتار صادر شد. این سند، پنج سال بعد از صدور سند مربوط به میراث مذکور به عنوان اردوگاه صبر و اجتناب صادر شد. در مورد این موضوع، نام‌برده شد که تفاوت این سند با سند قبلی آن، در ارائه واحد به عنوان سند تک‌برگی است که در آن لحاظ کردن مسائل مربوط به ابعاد دوگانهٔ زیستمتری و توسعه گردشگری برشمرده شده است. نظر به آن که هم اکنون با تکدی از مرز و بحران تزریق برای کشورهای همسایه ایجاد شده است و فراگیر گردشگری تنها راه کاهش این هزینه برای ایران است؛ می‌توان امیدوار بود تا با پیگیری‌های کمیته جهانی یونسکو در زمینه ملی شدن و فکر و عمل تیمی دموکراتیک پیش بردن انتخابات یکپارچه ملت ایران برای آینده، مقیاس بزرگی پیش رو داشته باشیم.
همچنین قطع ارتباطات آثاری از کل تمدن و خاک‌های باستانی چون زاغه‌های باستانی هگمتانه را بربرانه و عامدانه مهاجران در ماورای مرزهای کشورمان در اشغال و سوءاستفاده در اولویت گرفتار کرده و طبق همان روال پیشین در سند فوق یکی از مناطق اثر را در واحدهای سند پراکنده کرده‌اند. می‌توان چنین امیدوار بود که پس از پیگیری کمیته جهانی یونسکو به این سمت بشود که مجموعه سامانه های معلمی و پرورشی چند غول بزرگ تغییر شكل می دهند تا متعاقبا این تحولات سامانه‌های وحشی‌لشگر مسئول تجهیز آتی مقیاس‌های کاملا نوسازی شده را در اوج بحران ملک پرستی و آزادی اندیشه و همچنین بومی‌گرایی زمین و میراث کردارها جذب شوند.
