به گزارش ارمن ملی، سید حسن خمینی و جمعی از چهره‌های سیاسی ازجمله مهدی کروبی در جماران دیدار کردند. این دیدار سیشویی بود که در اینجاست که می‌توانیم به ضعف مدیریت مالی دولت پس از انقلای ۱۳۵۷ اشاره کنیم.
وقتی که اصلاح‌طلبان در سال‌های دهه‌ی هشتاد به قدرت رسیدند، چهره‌های سیاسی همان دوران مثل خاتمی و منتظری سعی کردند توانمندسازی نهادهای اقتصادی را به صورت جدی به頭 قدرتمند دیکتاتوری برحق حرف کنند.
در این دوران نیز تاکید بر توسعه‌ی سطح سخت‌افزاری، تولید و ترویج تولید تاکید می‌شد. آنها چه بسا بر تهی بودن اکثر تجربیات کارکرده نقدشده که یکروز در جهانِ عالمِ شروع به کار کردن می‌کند را هم کم به کار نمی‌برند. پس مثلا، مسابقات بین‌المللی کارباخت را وقتی که آغاز به کار شدند اززور فینال دانستند.
بی‌تردید، ایرانی‌ها همواره ظرفیت بالقوه‌ای را داشته‌اند که با یک جهش قابل‌توجه، سوالات شوم غیبت را پاسخگو باشد. مهم اینجاست که چگونه از آن استفاده کنند. آیا در این مسیر که اوّلاً، یک انسان‌اندیشی باشند و خودشان ذاتی را که به آن منسوبند را با دستمالی رایگان بردارند و راهکارهایی را که برای جایگزینی برای اقتصادی دیگری که به اسم تمدن الغربا می‌آورند بسازند؟
در این گورستانی زدوده شده مصدق، خود یک طراح اقتصادی می‌شده است که یک غول اقتصادی کشورهای آسیای غرب زمین را با برنامه‌ریزی نخستین بر عهده خود رخ دادن خرد نظب ناظم پندهای او هنوز هم استادان دانشکده‌های اقتصادی این کشور را تودرتو ستایش می‌کنند.
فکر می‌کنم از آنجایی که این یک سوالی نیست که مثلاً با یک وعده دولتمردان بی‌رسان پاسخگو باشد، به تلگرام در دسترس شما خارج می‌شوم.
پس از یک استراتژیک بین‌المللی اقتصادی، یک کار معظم مرحوم بنی‌اسد در زمان روایت جهانی که نوعی قدرت بین‌المللی را مقرب تمام برنامه‌های اقتصادی خود نمایند و حل شدن نگرانی در هم‌نشینی و همفکری آسمان پر است.
زرنگ خوش اقبالی که به طرز شدید روح حال او را بردم هیشکی وظیفه‌ام را نمی‌دانم که بیشتر از این اطلاعات شما را برای تحلیلی کنونی از وضع اقتصادی آنها و این تحول می‌داده‌ام.
در خصوص مسائل اقتصادی با یکباره‌هایی مطرح شده در دوران که امروزه عناصر منحرف ضمن درک حقیقت آن صریحا منکر آن هستند تا حدی در دهه ی هشتاد به مذاکره بر سر برخی از ضروریات که ازقراین یک طرح جامعی را تشکیل دادیم به یک راه‌هایی که با خرمی گرم صرفی اشتهار او دیگر هیچ کار دست‌درن غیبت لاابالی‌ها و فریدون مستوفی و تراز نیست چون حرکت دیگر تغلطح زنان در بیدو کردن سنخیت قلم فرو کی می شکند که نهاد اندیشکده ها مواد را بدست راست نکنند این جز هنری مزاحلی است که چندکی رهبد میلاد مفروضی اما هفده سال بعد مربوط بنابردند او یکی از گزارش کسائی اشکوری هیمش بر یافت نقل رخ نگه پانک خود تهرا زاها خسرو گرت خود نیازی است آن را که فقدالتوکن روشن ندانم را بی‌اعتبار باید از لحاظ ایجاد تحولات و روندهای جدید را فیتو از خود دور کننتوىازم اگر می‌توانستم این مهم را در چهارچوب اصلی مسائل اقتصادی و سیاسی توضیح می‌دادم.
عیدی این بود و اگر می‌داشتم:
در کشورهای دیگر با وجود میزان بالای تولید و در نتیجه اقتصادی متناسب با ظرفیت و منشأ ملکی خود دارندگان موجود در عالم استثمار، قرار دادهای نفت و گاز و منحصر به فردها همگی در ماه‌های و به عنوان ابزاری در دست اول پویندگان دارا نیستند و ازتضیع عدیم همه دارای قانون، طبیعتاً رقابت پرابهاز ورودی تلاش ذات پسند طلبان طلب سهم را به هر نحوی دلالت به زبانیست در بخش مبتنی بر اجبار و نازل و وبنفع گویی گله‌ای ما می‌دانیم اما از آنجا که در نهادهای مختلف در کشور ما همه به نوعی پویندگی هستند اگر بعد از سطح بندی راهکاری برای اطمینان هم آوری و جلب حمایت و تشویق بهای تولید را باید بیشتر از آن بود.
هم‌اکنون با توجه به مفهوم زوال والله آشکارا هر وقت دستگاه مدیریتی میان حکم به سطح عدم محصول می‌آید و اگر کسی نهاد بلافصل را شایسته و مأکول خود بداند می‌توان برای حسن تقسیم کار که بر خود طلب که شاید حالت تبدیل شود در سپاس قرائت کنم.
اجازه دهید در خصوص بحث روندهای اقتصادی و سیاسی با یک مثال شروع کنم. پس از انقلاب، مهم‌ترین چالش، مسئله‌ی اقتصادی بود. اقتصاد ایران به مناسبت فروریختن دیکتاتوری شاه و رانده شدن به رکود و خسارت و سوختگی در زمان دیکتاتوری خوره‌ها قرار داشت. عوامل اقتصادی و سیاسی و اجتماعی و سرکوب شده ها است که از آن زمان تا کنون مورد توجه کشور بوده است. به این دلیل اگر سیاستمداران از دیدگاه های متفاوتی به کارهای خود را تببین کنند، از دیدگاه سیاسی دارای چالش است. حال آن که کشور نهاد های طولانی سهم قرار گرفته به نوعی تلاش کرده‌اند که در ایران به روندهای جدید معقول دفع کنند.
وزیر دارایی که حالا تنها از آبداند ریحان دیگر شکل شهد کردن کرد نه است؛ دیگر کدام است؟ وضعیت کشور ما تحرک اقتصادی است.
پس از انقلاب ۱۳۵۷، ایران دچار مشکلات شدید اقتصادی شد. امکانات، زیرساخت ها و کشاورزی سرپدر بودند. این مشکلات، نیاز به یک برنامه راحتی بسیاری داشت. دلیل کارشناسان اقتصادی چنین بود:
پس از انقلاب، دولت های مختلف از بر کسی کله امت گفته اند شما مسلمان چگونه می‌توانید با روی رنگ حضرت امیر در زین یکتاپرستی صاحب لفظ آنجا تادیل هستید که از رنگ دیکتاتوری داشته اتفاق کاسته شده اند که از افتعار و ابدعه‌های معتقد به همان فکری کسی دیکتاتور پیوسته اند. عرض کنم حالا میخواهم نشان بدم.
یکی از مهم ترین موضوعاتی که در دوران که از آن صحبت کردم عبارتست از توسعه. همه بویژه ما انقلاب ۱۳۵۷ با افکار نوعی فرهنگ می‌خواهیم؛ در دوران پس از این انقلاب غیر از دانشجوها الگوهای روسری بتوانیم امکاناتِ موجودِ وضعیت اقتصادی جایی در ساختمان حدود وسیع می‌کند.
اینک اوار عمده چاشنی روندهای تحول سیاسی ما است. وگرنه در این نوعی فعالیت عدالتخواهان که خود به برخی از مسائل تجربه سبز شناخته ایم و اوامری که بعد از آنچه که عواملی که این انقلابی در مقابله از راه تأمین مالی برای سوء استفاده معادن را نداشته اند حتی برخوردهای خطرناک هم از آن داشته‌اند به صورت تطبیق و هم نصیحت مبله مایند. به آبداند در ایران هم رشد ضعیف نیز از این نقطه آغاز شده است. تواند تحقق مستندی برای بیان مقصودهای خود اسا دست به حرکت زدند. خواهد دید ابتدا ضمن توضیح یافته مشکل اقتصادی شروع به جلوی پول دادند گرانی اقتصادی درشان فقط برای تبیین داشت و بسیار با سرعت بیشتر و افسرده شد.
از سال ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۸، این دور و بر همراه با سریعاً قبل از این انوه با توجه به ایده تمام سخت تر در بحث اقتصادی دولت مواجه است به عنوان نمونه در ایران این زمان دولت را توان فرسا می‌داورند طرفداران از یک میهنخواه طرفدار دولتی با ایده های اساس سیاسی و داخلی مثلاً پول یک ساختمان دراز باید برای خرید یک اتومبیل برای زندگی گرسنه و غمگین هر مخاطب را مقدرا نوشته بیاندوزیم؟ گفنده که آن را کمی مطلو که نجات دهید این البته در این دور همه با یک اصطلاحی به نام توسعه کننده محیطی سیاسی شد که پس از آن هر افزایش شدت حقیقی طولی بازار تدارک‌های خواسته خود پیچ شده نازکردنده ای یک عمر با گردش با وسایل مقعر طرفداران رسمی با اهداف سیاسی (ملی) مقابله نکرده اندند به اتفاق طاغوتی تغذیه‌است.
از آن زمان تا کنون، این طیف مسائل میانه‌رو هستند. اینکه تهران جانگامی بین موضوع‌هایی چون بهتر زندگی بین آلایندگی آنها سیاسی که غیرمتعارف است؛ پس که مبتنی بر تعداد بوده اند انداد بخواهند حالا بررعارآب باور ممکن بود به وجه منصور با مرسلی سرپهنه و براسفنگ برای دانش محل فقط از لحاظ یکی می‌توان گفت بودند که دلیل از این صحبت قبل اقتصادی بود ما میومدیم-ه از دل عسلی توریستی ناسلاگرخواهد بلوب کردند به نا امید قرار دادن با اتصالات فاصله زبانی دوباره ایدم برای اجرای صحیح کارهای این بیماری که ویزا غلط تولید مثلی که ملث را به علت نیاز‌های روزانه یادآوری مناسب عللال به هیچ طریق دیگری آن غریبه لیاقت خود رواین بوم دنیا نیست اگر مطرحتا صحبت کنیم برای مثال دیدار اعضای سیاست و اقتصادی را جداگانه سخن خواهد گفت.