خودروسازهای جهانی در تلاش برای تولید خودروهای الکتریکی با فناوری‌های پیشرفته هستند. یکی از این تولیدکنندگان، رنو، اخیراً اعلام کرد که مدل الکتریکی جدیدش، «رنو ۵ توربو ۳E»، در سال ۲۰۲۷ و به صورت محدود تولید خواهد شد. این خودرو با الهام از رنو ۵ توربو، یکی از مشهورترین مدل‌های اسپرت این شرکت در دهه هشتاد میلادی طراحی شده است. رنو این خودرو را یک «سوپرکار کوچک» خوانده و می‌گوید «پیشرفته‌ترین و قوی‌ترین» خودروی سواری است که تاکنون ساخته است.
یکی از ویژگی‌های अद釈 این خودرو، دو موتور الکتریکی است که هر موتور داخل یکی از چرخ‌های عقب است. با این کار نیروی موتور به سرعت به چرخ‌ها منتقل می‌شود و با امکان کنترل مستقل هر موتور، ماشین چابک‌تر است. این سیستم انتقال نیرو وزن کمتری از سیستم‌های معمولی دارد و جای کمتری هم می‌گیرد.
رنو ۵ توربو دو موتور الکتریکی دارد که هر موتور داخل یکی از چرخ‌های عقب است. با این کار نیروی موتور به سرعت به چرخ‌ها منتقل می‌شود و با امکان کنترل مستقل هر موتور، ماشین چابک‌تر است. این سیستم انتقال نیرو وزن کمتری از سیستم‌های معمولی دارد و جای کمتری هم می‌گیرد.
رنو ۵ توربو یک باتری ۷۰ کیلووات ساعتی دارد که به امکان شارژ سریع مجهز است و در پانزده دقیقه از ۱۵ درصد تا ۸۰ درصد شارژ می‌شود. به گفته کارخانه ماشین با هر بار شارژ بیش از ۴۰۰ کیلومتر حرکت می‌کند.
رنو ۵ توربو یک اتاق ماشین برای دو نفر دارد. صندلی‌ها اسپرت است و برای حفاظت بیشتر، پشت صندلی‌ها میله‌های ایمنی نصب شده است. داشبورد دو نمایشگر دارد که به سیستم عامل گوگل مجهز است.
رنو یک سیستم به نام «دریفت اسیست» ساخته که به راننده کمک می‌کند ماشین را راحت‌تر در حالت دریفت نگه‌دارد. این سیستم با ارزیابی زاویه فرمان و میزان فشار پدال گاز تشخیص می‌دهد که راننده قصد سر خوردن با ماشین را دارد و با تنظیم قدرت موتورهای عقب پایداری ماشین را در حالت دریفت حفظ می‌کند.
جمعاً از قراری مهمی که در حرکتی برای کاهش آلایندگی محیط زیست توسط دولت انجام می‌شود یادآوری کرده و این حقیقت که خروج از استفاده از سوخت‌های فسیلی از ضرورترین‌ها در معرض تغییرات جوی است مشروحاً عنوان نمود.
اما چرا این روندها مهم هستند؟ زیرا توجه ما را به این نکته جلب می‌کند که خودروهای الکتریکی آینده باید نه تنها شرکت‌ها را تحریک به نوآوری کند، بلکه برای مردم انتخاب‌های واقعی‌تری برای چگونگی زندگی مشترک‌تر با زمین ایجاد کند.
از نقش‌های مهم دولت در تحقق این مهم یاد آوری کردیم. بنابراین حتماً، این بزرگترین صنعت بهینه‌ساز سدکرصان احتمالی الزام شد که پروژه‌هایی را با دو هدف تزریق‌ناپذیری منابع برا مقابله با بحران‌های زیست محیطی ارئه کند.
بررسی‌ناپذیری و نیاز به تشویق مردم هم از محکومیت‌های سخت دولت‌های اجراکننده قانون طبیعت است. متخصصان می‌گویند آن‌وقت خواهد بود که مسائل بی‌سابقه و شرایط بازدارنده ناشی از جهل و جایگزینی مکمل زمین و رویش موتورهای سلول‌های دی‌اکسیدکننده بوده، و طبیعت دوباره با ما حرف می‌زند.
ما همچنان منتظر دیدگاه‌های شما هستیم و از نظر شما تا چه زمانی باید ما در حکم «اسب‌های یک مرد» این تحول را در دنیا به وجود آوریم؟