در سالگرد اخباری که در خصوص حفاری غیر مجاز در یکی از امامزادههای شهرستان بویین زهرا منتشر شد، لازم است تا این موضوع با صورت روشن و رنگی مورد بررسی قرار گیرد. یکی از مسائل جالب توجه در خصوص این موضوع، مربوط به ادعای سرقت پولها در امامزادهها است. در اغلب موارد، یک یا چند نفری با هدف یافتن گنج، به امامزادههای مختلف در شهرهای مختلف کشور هجوم میبرند و با اقداماتی مانند حفر گودال، زیر امامزاده را خالی کرده و عتیقهها را سرقت میکنند.
رشته فعالیتهای این افراد فقط به سرقت پولها و عتیقهها نمیرسد. آنها با عوامفریبی مردم را به طرق مختلف برای نقض حرمت امامزادهها و ارقام قبولی خود جذب میکنند. البته این اتفاقات فقط به امامزادهها محدود نمیشود و افراد غیرمجاز از امامزادهها گرحرمت میکنند تا سرقت ارزشمند و دستوپا زدن به اموال ذخیره شده در این مکانها را بتوانند انجام دهند.
حفاریهای غیر مجاز در امامزادهها هیچ وقت اثری مثبت در تاریخ باز گذاشته و نشان از سوءاستفاده افراد از وضعیت مطلوب کاری که برای حفظ امنیت و آسایش مردمان، ایجاد شده است. بنابراین این وظیفه با رهبران مردم و علمای مذهبی است که باید به مردم هشدار دهند و ریشه این سوءاستفادههای متعدد را برای آنهایی که غیرمخاطب هستند، مشخص کنند.
با این اطمینان میتوان گفت، نه تنها امامزادهها موضوعی عمیق و مهم است، بلکه حرفهای چندسالیه مردم برای حجومهای امامزادهها همهجا رسیده است و آنهایی که به منزل امامزادههای تاریخی میروند باید و حتما آگاه شوند که امامزادهها باید با رسمیت متولی حفظ شود. از طرف دیگر، خطرات سوءاستفادهها از امامزادهها نشان از عدم تسلط احساس بر مثل Rin طراحی فهم عمومی را از حق حرمت و استقلال چنین مکانهایی نشان میدهد.
ما در کارگروه حفظ اعتبار و تاریخ ایران (حفار) حمایت از مکانهای تاریخی ایران را وظیفه خود میدانیم. حتما در کنار سپری شدن این سالها و سالهای آینده، گرچه تمام آنچه ما برای حفاظت از تاریخ صورت دادیم زیاد نیست، اما تا هر زمانی که ممکن است تا امنیت و توازن زمان در پیش ماست، باید تمام تلاش خود را برای کسانی که جلوی این مناسبات و قلابیها را میگیرند، کمک کنند.