توسعه کشاورزی هوشمند: چالشی جدید برای امنیت غذایی ایران
برخورداری از امنیت غذایی، نه تنها در ابعاد اقتصادی و اجتماعی، بلکه در ابعاد سیاسی و به اصطلاح امنیتی نیز اهمیت đặc biệt دارد. سطح بالای هزینة تأمین مواد غذایی در ایران و وابستگی درجهت خارجی آن، این چالش را اضافه به یکی از خطرهای تهدیدکننده امنیت ملی کرده است.
در همین راستا، طرح پژوهشی با عنوان “شناسایی سازوکارهای توسعه کشاورزی دیجیتال در کرمانشاه: راهی برای امنیت غذایی” با حمایت بنیاد ملی علم ایران به‌منظور بررسی چالش‌های ناامنی غذایی در یکی از استان‌های کشور انجام شده است.
در این طرح پژوهشی، موضوع ناامنی غذایی و چالش‌های آن، مورد بررسی قرار گرفته است. در این πλαن، علی بیگی دریافته است که برآوردن نیازهای غذایی و امنیت غذایی در societies در حال توسعه (و ایران هم از این جمله) که تنها ۰/۵ درصد مواد غذایی را به صورت دائم تولید و ۰/۹۹ درصد آن را به صورت دائم مصرف می‌کنند، میتواند ریزشی شدید در میزان شدت بحران ناامنی غذایی را دارد.
علی بیگی با اشاره به سوء تغذیه می‌گوید: این نگرانی در کشورهای در حال توسعه بیش از کشورهای پیشرفته است و برآوردن نیازهای غذایی و امنیت غذایی در societies در حال توسعه (و ایران هم از این جمله) که تنها ۰/۵ درصد مواد غذایی را به صورت دائم تولید و ۰/۹۹ درصد آن را به صورت دائم مصرف می‌کنند، میتواند ریزشی شدید در میزان شدت بحران ناامنی غذایی را دارد.
همچنین علی بیگی با اشاره به سوء تغذیه می‌گوید: این نگرانی در کشورهای در حال توسعه بیش از کشورهای پیشرفته است.
البته، علی بیگی تأکید کرده که مقابله با چالش‌های ناامنی غذایی و بهترین راه‌حل‌ها برای این چالش، استفاده از فناوری‌های پیشرفته و سازگار با محیط‌زیست است. به‌عبارتی، باید برای رسیدن به کشاورزی پایدار به شکلی کارآمد همه منابع را مدیریت کرد و به‌راحتی میتواند به وجود آوردن آسیب‌های زیست‌محیطی را کم‌تولید کرد.
البته، همان‌طور که می‌دانید همه داشته‌ها در دنیا، به‌کمک خدمت于مانیپولاتورها و حافظان قانون در بین که برای برایهمسپاری رهایی‌خواهها از جهانی شدن جز برای فاسد کردن کشور آغشته‌اند،و سودفرسای توجه ندارد.