به گزارش خبرنگار خورنا از اهواز، علی مهدی پور، مدیرعامل شرکت شهرکهای صنعتی خوزستان، در نشست شورای اداری خوزستان سهشنبه ۱۹ فروردین ۱۴۰۴ اظهار کرد: در سال ۱۴۰۳ از ۵۰ شهرک صنعتی موجود در استان تنها در ۳۱ شهرک صنعتی سرمایهگذاری انجام شده است و در ۱۹ شهرک دیگر علیرغم داشتن زیر ساختهای لازم ولی هیچ سرمایه گذاری صورت نگرفته است. وی افزود: سال ۱۴۰۳ در ۵۰ شهرک صنعتی استان ۱۳۸ قرارداد صنعتی منعقد شد که ۵۲ درصد این قراردادها در حوزه صنایع فلزی، ۱۴ درصد در حوزه صنایع غذایی، دارویی و تبدیلی کشاورزی و ۱۰ درصد نیز در حوزه صنایع شیمیایی بود.
علاوه بر این، مهدی پور از انعقاد ۶۵ درصد قراردادهای صنعتی استان در شهرستانهای اهواز، دزفول و شوشتر خبر داد و توضیح داد: ۵۰ درصد این قراردادها در اهواز، ۱۰ درصد در دزفول، پنج درصد در شوشتر، چهار درصد در بهبهان و دو درصد نیز در اندیمشک، آبادان و خرمشهر منعقد شده است.
وی این اطلاعات را با اشاره به اهمیت سرمایهگذاری صنعتی در تولید تکمیل کرد و گفت: مهمترین عامل در بحث سرمایهگذاری صنعتی در حوزه تولید ایجاد مشوق و مزیت سرمایهگذاری است. یعنی تا مشوق و مزیتی در حوزه سرمایه گذاری نباشد هیچ کسی وارد کار تولیدی نمیشود. چراکه کار تولید، سود کم و هزینه بالایی دارد و برگشت سرمایه ان نیز خیلی طولانی است.
در این چارچوب، مهدی پور دو پیشنهاد را برای افزایش سرمایهگذاری در حوزه تولید عنوان کرد: یکی تدوین بسته جامع حمایت از سرمایهگذاری براساس مزیتهای موجود در هر منطقه و دیگری تشکیل کارگروه حمایت از محصولات داخلی استان است. او افزود که این کار گروه، تمام مدیران شرکتها و دستگاههای اجرایی استان را موظف کند که برای توانمند شدن تولید کنندگان استان از محصولات تولیدی آنها استفاده کنند.
سؤال اینجاست که آیا این بسته جامع حمایت از سرمایهگذاری براساس مزیتهای موجود در هر منطقه و تشکیل کارگروه حمایت از محصولات داخلی استان میتواند به افزایش سرمایهگذاری در حوزه تولید بیانجامد؟ آیا این رویکرد میتواند به بهبود زیر ساختهای لازم برای سرمایهگذاری صنعتی در شهرکهای صنعتی منجر شود؟ آیا بهکارگیری این راهکارها میتواند به جذب سرمایهگذار بیشتری در حوزه تولید کمک کند؟