گسترش سریع هوش مصنوعی به همراه افزایش وابستگی به انرژی و انتشار کربن، نگرانی‌های زیست‌محیطیสำคتی را بر سر زبان‌ها انداخته است. یکی از دلایل این نگرانی، مصرف انرژی قابل توجهی است که برای آموزش مدل‌های بزرگ هوش مصنوعی به 골ا بر می‌آید. با این حال، استارت‌آپ جدیدی به نام Orbital Materials ایده‌ای جديد را در حال آزمودن است. این شرکت توسط یک محقق سابق DeepMind تاسیس شده است و قصد دارد از وسایل ذخیره‌سازی داده‌های فناوری اطلاعات به عنوان مراکز داده استفاده کند تا بتواند از گرما هدر رفته به سمت جذب دی‌اکسید کربن هدایت شود.
Orbital Materials طرح آزمایشی خود را در مرکز داده‌ای تحت مدیریت Civo در بریتانیا به اجرا در آورده است. ایده خود را، مشابه یک ماده طراحی شده توسط هوش مصنوعی که می‌تواند در شرایط مراکز داده کارآمدتر عمل کند، آزمایش می‌کند. با این هدف می‌خواهد از گرما هدر رفته در مراکز داده برای جذب کربن استفاده کند و در نتیجه کاهش انرژی مورد نیاز برای فعالیت مراکز داده و همچنین تولید کمتر گازهای گلخانه‌ای را به دنبال دارد.
این سوال مهم بر سر زبان‌ها افتاده است: چگونه می‌توانیم از رشد هوش مصنوعی در دسترس قرار دهیم و از افزایش مصرف انرژی و انتشار کربن جلوگیری کنیم؟ آیا راه‌حلی وجود دارد که در کنار استفاده از تکنولوژی‌های جدید هم همچنین جنبه‌های زیست‌محیطی و منابع_energy محرمانه را در نظر بگیریم؟
ریشه‌های تاریخی و فرهنگی تلاش‌ها برای پیدا کردن راه‌های جایگزین و پایدار برای انرژی‌های تجدید پذیر، چه در کشور ایران و چه در سایرین نشان می‌دهد که مشکلات مورد نظر از lâu مد نظر بوده و کمیسیون‌های حائز اهمیت، تصمیمات درست داده اند. علاوه بر آن، استفاده از سیالات nové یعنی spibuكال، جایگزین انرژی‌ها باید بسیار با مواد جدید در علوم، هسته را شناسایی کنند و راه زندگی را هم هسته گسترش فناوری مرتب کنییم. با اشاره به پیشنهادهای کاربردی، یک 질문 برای اکثر جذب‌گرها دیگر این سوال هم مطرح می‌شود که کانی یک پروژه از آن چیزی است که می‌شود کرد و با توجه به موارد موجود در فضا، با این روش‌ها، می‌شود نخواهد بود؟