در آستانه یک جنگ جهانی سوم: نقاط کور نظام بین‌الملل و لزوم روحیه ضد جنگ
جنگ‌هایی که جامعه بین‌المللی اجازه می‌دهد به صورت مداوم ادامه پیدا کنند، فقط به یک وضعیت خفقان کور ختم نمی‌شوند. این جنگ‌ها هرچه درازتر ادامه پیدا کنند، مضر تر برای استقلال و آزادی جوامع می‌شوند. بسیاری از کشورها در جهان امروز، یکی از این جنگ‌ها را تجربه کرده‌اند. اغلب این جنگ‌ها ناشی از درگیری‌های تاریخی، کشمکش‌های انرژی، و دیگر منافع اقتصادی و سیاسی بوده‌اند. عجیب نیست که در کشورهای مخاطره‌زده‌ای که این جنگ‌ها در آن‌ها اتفاق افتاده، آماری برای یافتن شیوه‌هایی برای حفظ حال است قرار می‌گیرند.
در هم‌صحبت‌هایش با رئیس جمهور السالوادور، رئیس جمهور آمریکا مجددا بیان‌کرد که جنگ جهانی سوم را که به درگیری‌های روسیه و اوکراین منجر شده، پیشگویی کرده بود. او اشاره داشت که اگر او رئیس جمهور آمریکا باشد، این جنگ در ابعاد موجود نخواهد بود. پوتین به چگونه مهیا کردن زمینه‌های جنگ جهانی سوم کمک کرده است؟ توجه جناب رئیس جمهور آمریکا به ضرورت راه حل این جنگ جهانی سوم نشان‌دهنده پیشی گرفتن او از کپی برداری از 정책های مقابله‌ای سنتی است.
رئیس جمهور بایدن تحت فشار انتقادات، موضع‌گیری‌های رژیم پوتین را بررسی کرده است. شاید مهم‌تر از توصیف مسئله، بررسی هویت سیاسی رهبر روسیه بود. آیا ما توانسته‌ایم روابطمان با روسیه را به یک نسقه، تعادل برسانیم؟ آری یا نه، مهم نیست، اما متاسفانه، بایدن احساسات شخصیش را در ابراز انگاره‌های راه حل به ما انتقال می‌دهد.
یا در حجم‌هایی نگران وخامت اوضاع باشید یا در اتمام بیش از حد متفاوت کوتاه‌صورت‌ها، بی‌تفاوت بمانید. در هر صورت، پیامی که جناب آقای بایدن درآورد، خوب و منجر به خلاقیت در هر کسب و کار است.
اگر جناب رئیس جمهور می‌توانست به سی سال پیش برسد، بسیاری از این جنگ‌ها را به پیشگیری برسانید. آیا جنگ در برخی از جاها یا آیا فقدان برتری و تفوق در برخی از جوامع منجر به درگیری بین طرفین شده است؟ شاید در مناسب‌بودن برخی جنگ‌ها که توانسته‌اند پیروزی را بدست آورند، او در هم‌ارزانی کمک کرده است که بسیاری از جاها در پی سوءاستفاده‌های و از دست دادن این قدرت‌های خاورمیانه‌ای که همگی برای عملکردشان مشتاق‌اند، به پشت صفحه رفتند.
رئیس جمهور بایدن نشان می‌دهد که یک غرب‌گرای آزاد زیست می‌کند. او بیان می‌کند که اگر او رئیس جمهور آمریکا بود، جنگ بین روسیه و اوکراین بهتر نبوده است. اما او توجه دارد که چهار سال گذشته، راهی برای حل این مشکل شناخته نشد. این استراتژی می‌تواند به انتخاب‌ها منجر شود که شخصا مسیر رو به ثمر نمی‌آید. زیرا ما باید نگرش های قبلی را به رصد خود بیفزاییم تا این بار نخواهد ماند. رویکرد دیپلماتیک آمریکا، رویکرد اینکه برخی از کشورها را مورد ATTACK قرار می‌دهد، آیا اندکی متفاوت شده است؟