Analystیخبر :افق نیوز؛
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم، محسن دهنوی سخنگوی مجمع تشخیص مصلحت نظام در جمع خبرنگاران در تشریح جزئیات جلسه امروز مجمع برای بررسی دو لایحه پالرمو و CFT گفت: امروز بعد از ۵ جلسه کمیسیون مشترک، اولین جلسه بررسی دو لایحه پیوستن ایران به کنوانسیون های پالرمو و CFT به ریاست آیت الله آملی لاریجانی و با حضور سران سه قوه و اکثریت اعضا برگزار شد.
وی با بیان اینکه در ابتدای جلسه آیت الله آملی لاریجانی این موضوع مهم را تبیین کردند که چرا مجمع تشخیص به لحاظ قانونی و حقوقی به بررسی این دو لایحه می پردازد اما موضوع FATF را بررسی نمی کند، اظهار کرد: در ادامه جلسه گزارش کمیسیون مشترک قرائت شد و دولت و مجلس نظرات خود را در مورد این دو لایحه بیان کردند، سپس موافقان و مخالفان پیوستن ایران به کنوانسیون پالرمو نظرات خود را بیان کردند.
سخنگوی مجمع تشخیص مصلحت نظام در تشریح نظرات موافقان پیوستن ایران به کنوانسیون پالرمو، گفت: موافقان معتقد بودند که جمهوری اسلامی ایران از بزرگترین قربانیان تروریسم، قاچاق و پولشویی است اما در عین حال نپیوستن ایران به این دو کنوانسیون موجب شده که تصویر غلطی از ایران به جامعه جهانی منتقل شده و در بسیاری از موارد به همین دلیل نتوانستیم پیگیر احقاق حق ملت ایران در صحنه بین المللی باشیم.
دهنوی تاکید کرد: لذا اصرار داشتند که پیوستن به این دو کنوانسیون هم در احقاق حقوق ملت ایران و هم در بهبود تعاملات بین المللی موثر خواهد بود.
وی ادامه داد: استدلال دیگر این بود که جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون هایی که به مراتب تعهدات بیشتری برای کشور ایجاد کرده، پیوسته است و مشکلی هم برای کشور ایجاد نشده است.
سخنگوی مجمع تشخیص مصلحت نظام در بخش دیگری از این نشست خبری در مورد نظرات مخالفان پیوستن ایران به کنوانسیون پالرمو اظهار کرد: مخالفان لایحه پالرمو معتقد بودند در این شرایط زمانی و به خاطر تحریم‌های ظالمانه، پیوستن ایران به این کنوانسیون می تواند موجب افزایش فشار اقتصادی شود زیرا اطلاعات محرمانه اقتصادی ایران و مسیرهای دور زدن تحریم ها افشا خواهد شد، لذا شرایط زمانی فعلی را شرایط مناسبی برای پیوستن به این کنوانسیون ها نمی دانستند.
وی ادامه داد: علاوه بر این مخالفان پیوستن ایران به این کنوانسیون‌ها استدلال می کردند که ایران ۳۹ اقدام از ۴۱ اقدام مورد نظر FATF را انجام داده است و FATF قبول نکرده است، لذا مشخص نیست که پیوستن ایران به این دو کنوانسیون نیز از سوی FATF مورد پذیرش قرار گیرد.
سخنگوی مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: با توجه به اینکه بررسی نظرات کارشناسی به طول انجامید، زمان جلسه برای بررسی این دو لایحه به پایان رسید لذا رای گیری انجام نشد و ادامه بررسی این دو کنوانسیون با اولویت بررسی کنوانسیون پالرمو به جلسه آینده صحن مجمع موکول شد.
روندهای تحریم اقتصادی
سیاست‌های اقتصادی ایران با تحریم‌های بین المللی رو به رو هستند. در سال‌های اخیر، دولت ایران با پیوستن به کنوانسیون پالرمو و CFT، مانند بسیاری از کشورها، تلاش کرده است تا روابط اقتصادی خود را با دنیا بهبود بخشد.
کنوانسیون پالرمو به اطلاع‌رسانی آگاهانه اطلاعات اقتصادی برای مبارزه با پولشویی و تحریم‌های اقتصادی اختصاص دارد. با این حال، ایران تاکنون به این کنوانسیون پیوسته نرفته است. اینجاست که بحث اصلی است. دلایل این عدم پیوستن چیست؟ آیا تنها به بحث سیاسی و دیپلماتیک محدود می‌شود؟ یا یک استراتژی هوشمندانه و در زمانی که تحریم‌های اقتصادی علیه ایران به اقدامات شدید‌تر رسیده است، انتخاب شده است؟
دلایل پیوستن به کنوانسیون پالرمو
ویژگی‌های اصلی کنوانسیون پالرمو و CFT را در نظر می‌گیریم. هر دو کنوانسیون چارچوب حقوقی و اطلاعات مالی را برای کشورها فراهم می‌کنند تا با تحریم‌ها و پولشویی مقابله کنند. با در نظر گرفتن قوانین ایران در مورد مبارزه با پولشویی و تحریم‌ها، نمایندگان مجلس و دولت اگرچه در برقراری ارتباط با کشورها در حیطه اقتصادی موافق هستند. معنی اینست کهپیوستن ایران به کنوانسیون پالرمو به احتمال زیاد کوششی برای نمایش خوبی در حمایت از قوانین ضد پولشویی و مبارزه با تحریم‌ها علیه ایران باشد.
اما این همان حالت پیش می‌آید. اگر دخالت سیاست از آن‌هایی است که می‌تواند برای تأثیرگذاری بر تصمیم خود کمک کند تا محصول واقعی رییس جمهور یا وزیر اطلاعات اقتصادی کشور باشد.
شکاف بین موافقان و مخالفان
در هر دعوایی، دلایل مخالفان و موافقان باورناک هستند. در این مورد هم اینطور بود. محسن دهنوی سخنگوی مجمع تشخیص مصلحت نظام مصاحبه ای افق نیوز را با عنوان تضاد نظریاتی برای بسته کردن پرونده ایران در چارچوب کنوانسیون پالرمو مبنای نظر و منطقی مناسبی را اینطور نمایان می‌کند:
وی در تبیین نظر موافقان تا اندازه‌ای به صراحت بهتر منتسب به نظر مخالفان شد. در عین حال تمام مذاکرات جاری بین تهران و اروپا بدون الزام بر اعطای رخصتی به خرید نفت از ایران بر اثر تحریم قرار است تا در اجتماع آینده به مجمع امکان پذیر باشد.
برخی عوامل رو به رشد هستند
نکته مهم‌تر نبردی سیاسی در برابر دیپلماتیک است. خرید نفت را شاید بر اشتراک، سازگاری با زمان خود را جلوه دهند. پس چطور نوبت به ایران برسد؟