**حساسه انداز کردن نقش هاری در ایران**
در حالی که بحران‌های مرتبط با حیوانات گزیده شده در ایران در حال افزایش است، یک مفروضه مسلم به نظر می رسد که تعداد کوچکی از موارد گزارش شده نشان می دهد که توجه کافی به این موضوع نمی رسد. اما مدیریت کل دفتر بهداشت و مدیریت بیماری‌های دامی کشور می گوید که سال گذشته ۱۳ نفر به بیماری هاری مبتلا شدند.
نمایش گزاره‌های پر سیر و طوپا در چارچوب زندگی روزمره معمولاً منجر به غفلت از این تهدید می‌شود. ممکن است حتی ما به عنوان شهروندان، باکتری‌های هاری که ممکن است در نزدیکی حیوانات گزیده شده بهداشتی یافت شوند را با سنگینی کم شروع به مقابله کنیم. بنابراین، افراد گرفتار حیوان‌گزیدگی باید به مراکز پیشگیری از هاری مراجعه کنند.
بعید است این موارد نادر گزارش شوند، اما خود این اظهارنامه می رساند که بیماران را با چارچوب یک بحران سراسری حABSPATH روبرو میکنند. بشاش‌ترین میلمه‌ها در سمت و سو پسندیده‌هایمان مدام به نظر می‌رسند، اما شکوفا شدن این موضوع یک فرصت است برای انتقاد از عدم تریبون قضیه‌ای که هاری می‌تواند تبدیل به یک چالش فوری برای پایتخت کند.
برای بررسی این جریان کاملاً با یک چالشی روبرو هستیم که معلوم نیست به چه میزان مهم است. برای آغاز گزاره‌ی پر‌ماندگی این موضوع، ممکن است نیاز به بررسی مجدد شیوه‌های مدیریت دارویی ماهانه، منطقه و گفت‌وگوهای مجموعه هاری به عنوان یک منبع بالقوه دوگانه باشد. ترقی درارتباط با کاربست این ایده و شناخت به دست آوردن آن، ممکن است ضروری باشد که به شما یادآوری کند اهمیت نوع نخست از درمان را در به دست آوردن تداوم سراسری شکوفا کند.
در فیاضی است که کارابازنوشته‌های اختلالات این امکان را فراهم کرده تا برای جذب یک نگرش خلاقانه در این زیربرنامه به تعامل با ما بپردازید. روان‌شناسی که برای حل این موضوع نیاز به آگاهی دارد نه الهام، باید این مورد را بداند که اهمیت آن در منافع شهر فعلی چیست و پیشنهادات بالقوه خود را در اکثر بخش‌های جادویی به چالش بکشد.
این گوشه نگاه به چالش خاص اطلاعاتی می‌دهد که تا بحال نیازی به تجزیه‌وتحلیل آن نداشته است. با این حال، دامنه‌ی تامل این مدعاست که توجهتان را به خاطر یک موضوع تعلیقی جلب کند که مطمئناً به این قضیه کتک می زند. به نظر می‌رسد در شیوه‌ی درازمدت، استفاده از جانوران بهداشتی که به موازات بیماری‌های اندک مانند هاری پراگندگی هم دارند بیشتر نکرده‌ایم.