دکتر ریچارد لئو، استاد فیزیک دانشگاه آلابامای هانتس‌ویل، نظریه جدیدی را برای مبدا کیهان ارائه داده که این نظریه، جایگزینی است برای نظریه انفجار بزرگ (بیگ بنگ). لئو معتقد است که جهان از طریق مجموعه‌ای از انفجارهای سریع و زودگذر، متولد شده است.
این نظریه جدید، درک ما از انبساط کیهان را به‌صورت بنیادین تغییر می‌دهد. طبق این مدل، جهان از طریق تعداد زیادی رخدادهای پیاپی به نام «تکینگی‌های زمانی (Temporal Singularities)» به‌صورت تدریجی رشد کرده است. هر یک از این انفجارهای سریع و نامرئی، انرژی و ماده تازه‌ای به فضا تزریق می‌کند و بدون نیاز به حضور ماده یا انرژی تاریک، موجب شکل‌گیری کهکشان‌ها، ستاره‌ها و ساختارهای کیهانی امروزی می‌شود.
یکی از مهم‌ترین مولفه‌های این نظریه، جایگزینی برای ماده و انرژی تاریک است. طبق این نظریه، تکینگی‌های زمانی بجای ماده و انرژی تاریک، می‌توانند موتور واقعی تحول کیهانی باشند. این نظریه بر این اساس است که این تکینگی‌های زمانی، مستقیماً قابل مشاهده نیستند ولی ممکن است در هسته انبساط کیهان قرار داشته باشند و تبیینی رادیکال برای گسترش و سازمان‌یافتگی جهان ارائه دهند.
طبق گفته دکتر لئو، این مدل جدید قادر است تا هم شکل‌گیری و پایداری ساختارها و هم ویژگی‌های رصدی انبساط کیهان در مقیاس‌های بزرگ را تنها با اتکا به تکینگی‌های چگالی در بُعد زمان توجیه کند. این انفجارهای پله‌ای به‌قدری سریع و نادر رخ می‌دهند که رصد آن‌ها بسیار سخت است.
این نظریه، بر روی درک ما از مبدا کیهان تأثیرگذار است و می‌تواند درک ما از انبساط کیهان را تغییر دهد. این مدل جدید، جایگزینی برای نظریه بیگ بنگ است و می‌تواند درک ما از جهان را تغییر دهد.
یه سوال برای شماها: آیا ما stále در انتظار مشاهدات یکپارچه از کیهان هستیم؟ آیا فیزیک جهان ما را به سوی این مفهوم نقض از بیگ بنگ خواهد برد؟