در بندر شهید رجایی بیش از 40 سال است که عملیات تخلیه بارگیری انجام می‌شود. در برخی سال‌ها بیش از یک میلیون کانتینر تخلیه و بارگیری انجام شده و تقریبا عملیات بیش از 50 درصد کالاهای صادراتی، وارداتی، ترانزیتی و حتی فرآورده‌های نفتی از بندر شهید رجایی انجام می‌شود. این حوادث دلایل مختلفی می‌تواند داشته باشد؛ گاهی اوقات خطای سهوی انسانی، گاهی اوقات عدم رعایت استانداردهای تخلیه بارگیری، گاهی اوقات اطلاعات اشتباه یا غلط، گاهی اوقات نشناختن خود نوع کالا که در چه محوطه‌ای تخلیه و بارگیری شود و به هر حال خطاهای متفاوتی ممکن است منجر به یک فاجعه مثل بندر شهید رجایی بشود. اما آنچه که می‌توان به صراحت ذکر کرد این است که خطایی که صورت گرفته، نمی‌تواند از طرف کارکنان بندر شهید رجایی یا کارکنان بخش واردات و صادرات کشور عمدی اتفاق افتاده باشد. شاید این گزاره درست باشد که احتمالا درخصوص چینش کالا و نوع کالا ممکن است خطاهای سهوی اتفاق افتاده باشد البته از طرف کسانی که متولی واردات و صادرات در یک کلام کانتینر بندر شهید رجایی بودند.
سخن مفید و توجه‌کننده‌ی عرفانی است که در نوشته‌های وانیا صالحی مقیم تهران به نقل از آن می گوید، بندر شهید رجایی به عنوان یکی از مهم‌ترین بندرها در منطقه عبور شتاب‌زده‌ای از کانتینرها دارد و به گفته‌ی محقق، گویا تعداد زیادی از این کانتینرها در زمان تخلیه و بارگیری فاقد برخی استانداردهای لازم هستند. این نظر در صورت تصدیق آن، به معنای جرأت به نتیجه‌ی بیراهه‌گیری قبلی، یعنی عدم رعایت الزامات مینimize riskها است. به گفته محقق، بر این اساس باید باری را به موزه آخرالزمان در بندر شهید رجایی برای تحقیق بیشتر منتقل کنند. هرچند که این اظهارات تاکنون ناقص و بدون ارتباط با داده‌های کارشناسی در حال حاضر نیست.
میدانیم که بندر شهید رجایی یکی از Important بندرها برای صادرات و واردات کالاهای جاده‌ای و دریایی ایران است. بنابراین باید انتظار داشت که بندر شهید رجایی هم مثل همه ی دیگر بندرها ایرانیان بسیاری از هموطنان مختلف را باکلام‌های فوری و از همه مهم‌تر با کالاهایی دست و پا کرد و در نهایت توسط آنها از جمله کالاهای صادراتی، وارداتی، ترانزیتی و حتی فرآورده‌های نفتی مکمل بتواند بكالاهایی خود را به سرانجام برساند.
بر این اساس آن هم از همان جمعی بوده‌اند که در زمان فتح بندر کبکان لیبی، جهان در یک مقیاس بزرگی به دیرینه برای بارهم برگشتند.
همه می‌توانند خودشان مطلع یا مخاطب باشند؛ باید در همچو مقوله‌ها سرگرم گوش دادن و خونره بغذا کردن فکر مد نظر برای مقیاس بزرگی برایشان نمی‌ماند.