فقر در ایران: آیا زمان تغییر مسیر است؟
چشم انداز فقر در ایران که در سال‌های اخیر با موج قرمز همراه بوده، همچنان به وجود خود ادامه می‌دهد. برآورد رسمی نشان می‌دهد که حدود ۳۱ درصد از جمعیت کشور، یا ۲۵ میلیون نفر، زیر خط فقر قرار دارند. درحالیکه سال‌هاست که این موضوع به چالش اساسی جامعه تبدیل شده است، وجود همین چالش‌ها نشان می‌دهد که روحیه‌پذیری رویکرد جامعه نسبت به این مسأله، چندان خوب نیست.
مطالعه‌ای که توسط حسن دانایی‌فرد، استاد مدیریت دولتی دانشگاه تربیت مدرس، با همکاری پژوهشگران دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز و دانشگاه عالی دفاع ملی و تحقیقات راهبردی انجام شده، پس از بررسی ابعاد مختلف سیاست‌ها و برنامه‌های فقرزدایی در ایران، را نتیجه‌گیری می‌کند که برای مقابله با فقر، سیاست‌های تنظیم‌گر، حمایتی و ترویجی باید به کار گرفته شوند.
درحالیکه بسیاری از سیاست‌گذاران و کارشناسان معتقدند که با وجود اقدامات گسترده، فقر در ایران همچنان پایدار مانده است، تحقیق در این زمینه بر این نتیجه می‌رسد که این تنها مربوط به پرداخت کمک‌های نقدی و اقدامات رفاهی مستقیم نیست. ما می‌بینیم که تشکیل دبیرخانه دائمی فقرزدایی، واگذاری برنامه‌ریزی‌ها به سطوح استانی، و ارزیابی عملکرد نهادها، از پیشنهادهای مهم این پژوهش است.
ریشه‌های فقر در کشور به بيشترين درجه علت مهم فقر را مربوط به بیکاری و عدم وجود اشتغال پرداختي، نداشتن امکانات سو Κόته و غيره می دهند.