بازنویسی متن خبر:
ابزار دیجیتالی که چالش‌های مهمی را دنبال می‌کند است. یکی از این چالش‌ها این است که معمولاً افراد بعد از مرگ، اطلاعات درباره دارایی‌های دیجیتالی خود ندارند. تصور کنید کسی با کیف‌پولی پر از اتریوم، تتر و بیت‌کوین از دنیا می‌رود، اما بعداً اتفاق می‌افتد که خانواده‌اش نه از این دارایی‌ها خبر دارند و نه کلید خصوصی آن‌ها را می‌شناسند. این یکی از مشکلات مهم در رابطه با دارایی‌های دیجیتالی است.
نunanakar هشدار می‌دهد که این مسائل بسیار مهم هستند، چون در رمزارزها بدون کلید خصوصی، دارایی‌ها از بین می‌روند. علاوه بر این، متخصصین امراض هشدار می‌دهند که اگر وراث از دارایی‌ها بی‌خبر باشند، نمی‌توانند ادعایی کنند. این یکی از چالش‌های بزرگ در رابطه با دارایی‌های دیجیتالی است.
طبق قانون بهفهمدی، اگر کسی دارایی متوفی را در اختیار داشته باشد، باید وراث یا مسئول ترکه را مطلع کند. اما صرافی‌ها و پلتفرم‌های دیجیتال به دلایل حریم خصوصی، این کار را انجام نمی‌دهند. nunanakar راهکاری پیشنهاد می‌دهد:
1. فرهنگ‌سازی برای وصیت‌نامه دیجیتال: افراد باید اطلاعات دسترسی را ثبت کنند.
2. الزام صرافی‌ها به اطلاع‌رسانی: پلتفرم‌ها باید مرگ کاربران را بررسی و به وراث اطلاع دهند.
3. سامانه رمزنگاری‌شده: یک سیستم ملی یا شبه‌خصوصی برای نگهداری امن اطلاعات دارایی‌های دیجیتال.
نunanakar همچنین می‌گوید که این چالش نشان می‌دهد که بدون قانون و همکاری پلتفرم‌ها، وراث اغلب در برابر موانع بزرگی قرار می‌گیرند.
به نظر می‌رسد که هیچ راهکار درست در این خصوص وجود ندارد.نunanakar می‌گوید که یک قانون جدید باید شامل موارد زیر باشد:
1. تعریف دارایی دیجیتال: مشخص کردن دامنه دارایی‌های دیجیتال و شمول آن‌ها در اموال.
2. تکلیف پلتفرم‌ها: الزام صرافی‌ها به اعلام موجودی حساب متوفی پس از احراز هویت وراث.
3. رجیستری محرمانه: سیستمی برای ثبت امن اطلاعات دارایی‌های دیجیتال.
4. تماس وارث: الزام کاربران به تعیین فرد قابل اعتماد برای دسترسی پس از فوت.
کلید تجربه‌های جهانی در این موضوع در عبارات زیر بیان شده است:
1. ایالت متحده: قانون RUFADAA به وراث اجازه می‌دهد تحت شرایطی به اطلاعات دیجیتال متوفی دسترسی پیدا کنند.
2. اتحادیه اروپا: در چارچوب GDPR، دسترسی محدود به داده‌های دیجیتال برای وراث فراهم شده، با رعایت حریم خصوصی.
3. کشورهای دیگر: برخی کشورها دارایی‌های دیجیتال را مثل اموال مادی در قوانین ارث گنجانده‌اند.
برنامه‌ریزی در گذشته مهم است. یک سامانه رمزنگاری‌شده ملی می‌تواند اطلاعات دارایی‌های دیجیتال را امن نگه دارد.