درفصل جاری جام حذفی ایران، استقلال با پیروزی نهایی در برابر ملوان، عنوان قهرمانی را به دست آورد. این پیروزی، هشتمین قهرمانی استقلال در این رقابت‌ها، رکوردی است که نشان می‌دهد آبی‌ها از لحاظ قهرمانی، پرافتخارترین تیم تاریخ جام حذفی هستند.
اهمیت این قهرمانی در این است که شش قهرمانی استقلال حاصل هدایت مربیان ایرانی و دو قهرمانی آن، حاصل هدایت مربیان خارجی بوده است. در فصل جاری، مجتبی جباری در مراحل پایانی تیم را هدایت می‌کرد، اما قهرمانی ۱۴۰۴ بی‌سابقه است، زیرا تعداد بی‌سابقه‌ای از مربیان مختلف در کنار هم در جدول قهرمانی درخشیدند.
لیست قهرمانی‌های پیشین استقلال را می‌توان به این شکل بیان کرد:
– سال ۱۳۵۷: ولادیمیر جگیچ هدایت استقلال را برعهده داشت و به قهرمانی رسید.
– سال ۱۳۷۴: منصور پورحیدری و سال ۱۳۷۹: و سال ۱۳۸۱ هردو کمک مربی امیر قلعه‌نویی شدند.
– سال ۱۳۸۷: فیروز کریمی و امیر قلعه‌نویی دو قهرمان کینگ جام حذفی شدند.
– سال ۱۳۹۱: پرویز مظلومی قهرمان جام حذفی شد.
– سال ۱۳۹۶: وینفرد شفر و سال ۱۴۰۴: مجتبی جباری و سهراب بختیاری‌زاده همهم هم قهرمان شدند.
رکورد شگفت‌انگیز استقلال در جام حذفی نه تنها نشان‌دهنده بخش تلاش و کوشش تیم استقلال در طول تاریخ است، بلکه به اعتبار مربیان مختلف نیز اشاره دارد که هر کدام در yılda با یک شکلی هدایت تیم را برعهده گرفتند و نشان می‌دهد که در هر时代 اهمیت تیم و مربی‌گری داشته است.
اما دلیل اهمیت رکورد شگفت‌انگیز استقلال چه بوده است؟ استقلال در زمان خود چه فرقی کرده است؟ نقش مربیان در این قهرمانی‌ها چندان مهم بوده است؟ گرچه شمار بسیار زیادی از ناکامی‌ها و شکست‌های زیادی هم در پلاک دیوار استقلال، نشان از یک کمیت و چند مرتبه بیشتر کمیت بودن این تیم دارد.
اما چرا استقلال همواره با کاغذ قابل رقابت برای فتح جام حذفی رقیب است؟ چگونه تعداد مربیان مختلف، مثال خوبی در واکنش استقلال در برابر واکنش استقلال است؟سرانجام همان طور که استقلال تیم ملی Football ساخته نیست اماهمان استقلال هم مفتوح اند.