**نanou به کجا رسیدهای؟**
تقریباً هشت سال است که ما را به عظمت تواناییهای فن آوری نانو ترغیب میکنند. از ساخت لوگوهای کوچک در سطح کارخانه تا پرده روی صورت انسانها. در این میان، شنیدن نام نانو به عنوان چشم انداز آینده ذهن ما را برمیانگیزد. بلی! انسجام و مجموعهای از سطوح میکروسکوپی که اجازه ما را میدهد تا با پسزمینهای قدرتمند کار کنیم، یادآور بزرگترین افتخارات بشر است.
اما پارهای از هبوطهای این دانش، حکایت از آن دارد که چه طور میتوانیم این دانش را در جهان واقعی به کار ببریم؟ رشد فن آوریهای روزافزون نشانهای از آن است که علم ما در حال توسعیه است. اما آیا این رشد ناشی از فتوپرینتر یا ادیتورهای dön numر نیست؟ خیر! این دانش اوج جدیدی از علم است که در صدو اندیشیدن درباره آیندههای امکانپذیر، نقش مهمی بازی میکند.
در تازهترین تلاش برای امتحان کردن این دانش، آن دسته از محققین بودهاند که تلاش کردهاند با استفاده از فناوری نانولیتوگرافی به ایجاد یک ویولن جهان_minus وجهی نرمی دست بزنند. چیزی که به وجود آمد به ترینترین کیفیتها از سنگینترین دانشمندان اهل فن بود. این ساز کوچک نه تنها دستاوردهای آیندهرو در حوزه علم مواد را در خود گنجانده، بلکه الهام بخش سایر کاوشگران نیز بوده است.
**خواندنها**
تهران در جهان دارد بهحالهایی سرازیر شده است
پنج عصر پیشرفت علم
زمینشناسان تلاش میکنند در گسلهای زلزلهزا به Whatif اگر
**تحریرهای مرتبط**
وایولن نانوالته یا علم کاربردیانه
در این هاب، داریوش صدوقی تلاش کرده است تا با الهامگیری از یک فیلم سینمایی، نام این ویولن محق را انتخاب کند. اما این دستاورد تنها مظهر کوچکترین ویولن جهان است. این دستاورد بیانگر اعجابانگیز بودن علم今日 است. چیزی که به ما میگوید، این توانایی بازی است. فردا، ما دیگر نمیتوانیم فقط به خودمان بگوییم که نتوانستیم؛ بلکه باید از چگونگی عملکردمان در سه کاسه، نانوالته، علم کاربردیانه و مرمت سازشان نیز دست به سازش بزنیم.