متفکر، کارشناس و فعال رسانه‌ای است که به تماشای بی‌تجربگی و بی‌تفاوتی رأی‌دهندگان در انتخابات شهری می‌پردازد. او معتقد است اگر مردم حقیقی هدف باشد، نه صفحات رسانه‌های اجتماعی یا دیجیتال، ارزش واقعی انتخابات را خواهد داشت و پشت سر نشاندن یک فرد که قول اصلاحات داد بی‌اثر خواهد بود.
وی به عنوان مثال مثال این انتخابات را đưa مثال انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۵۷ را ذکر می‌کند و بیان می‌کند که چگونه از رویش، اجماع و انکار گذشته سخن شنیدیم که چه کسی پیروز شد. او می‌گوید گرچه رای رفسنجانی با حداکثر ممکن برای من و هم دوستان و معشوقم بسیار زیاد بود اما معنای پیروزی این بود که جوابگوی اختلالات و مشکلات آن دوران بود.
کیانی‌ها به نامه تفصیلی چهار نماینده دیوان عالی استفاده از این نامه برای تغییر مسیر انتخابات اشاره می‌کنند. اما اعضای ائتلاف کیهانیان با نو به‌امید نشان دادن و ضمن واکنش به نمایندگان نسبت به عدم تایید نامه ایراد نظر می‌کنند.