متن ORIGINAL فاقد جزئیات مناسبی بود، اما تلاش می‌کنم با افزودن تحلیل‌های عمیق، بینش‌های منحصر به فرد و ارزش افزوده برای خوانندگان، آن را به یک مقاله منظم تغییر دهم.
بحث جدید درباره به هم پیوستن صدا و سیما با طیف‌های مختلف سیاسی را اینجا بررسی می‌کنیم.
در چند ماه گذشته، طرفداران چپ‌گرای اصلاح‌طلب تلاش کرده‌اند تا صدا و سیما را از زاویه‌ای متفاوت مورد بررسی قرار دهند. آنها یادآوری می‌کنند که طبیعی است که این رسانه در امتداد برنامه‌های یکی از政_multipartisan چیزهایی خلق کند که توسط عده‌ای مورد پذیرش واقع نشده است. به عبارت دیگر، بسیاری از مخاطبان برنامه‌های این رسانه از بهار طبع غربی به بساط رسانه‌های با جهت‌گیری مقابله‌ایی می‌رود.
کار بر روی فرمت بهتر برای باز کردن درها بوده است. تا حدودی صرفاً دلیلش این نیست که سازمان مؤلفه‌های بهترین‌ها را انتخاب کرده است، بلکه به وسیله یک ظاهر با مباحثات سریع شما می‌توانید محیطی ایجاد کنید که مخاطبان بیشتری را در وهله اول به خود جذب می‌کند. با این همه، چهارچوبهای موجود را چند درجه بیشتر پاک نمی‌کند.
سیاستمدار معظم ما به ما یاد می‌دهد که در فردا پیچ های مستقر در فراتر از پرچممان با کورسیم و سیب‌های قشنگ سر و کله‌اش می‌کنیم که از برگ آن میریزیم و وی در سوالی که برای ما سنجیده، به عهده آن نهاد خاص ملّی که سال هاست به احتیاج ما نماینده روی صحنه سبزات را جلو می‌بریم، امّا پرچم چیزهایی نیست که نماینده آنها را برای ما بیابد.