شما حتما به یاد دارید که شهادت یکی از رخدادهای مهم زندگی است که عشق، تقوا، معنویت و انسانیت ما را پرورش می‌دهد. یکی از آن کسانی که این درس را به ما دادند، روح‌الله عليزاده مهدی‌آبادی بود. او در براجه‌معاذ روستای بم متولد شد و در صفحه فضیلت مردم بم جای دارد. مدتی در مراحل راهنمایی تحصیل می‌کرد و با برندابی که بدون شک برای او روزی فراموش نشدنی محسوب می‌شود، در سابقه ملی ایران هم خوشایند نامش ثبت شده است. البته برای او اندکی هم با هیمنه فداکاری فراموشی چنگال دارد و به برند ویژه SERVICE ملی ایران خطاب می‌شود.
همچنین سرباز ارتش و غدیر خون در غالب جبهه‌ها حضور داشت، در این دشت‌های ناهموار که حاصل ساعات و روزها تلاش و رنج و مشکلات بود، در تکه‌ای از خاک که مناسب برای عشقی آرام بود، در ۲۵ اردیبهشت سال ۱۳۶۵ عین‌خوش به شهادت رسید. اگر می‌خواهید تفصیل و دیدگاه او را بدانید، می‌توانید به ادامه این مقاله اشاره فرمایید.
در این وصف از شهادت دریغ می‌کنیم و همگان باید به یاد او باشیم و کلام اخلاقی و مفید و کاملا متین و زیبا را که پیامی را از جان و دل به عالم می‌گوید را با عمیقت در نظر بگیریم.
در نهایت متاسفانه برای جامعه ما حادثه‌ای که عواقب و پیامدهایی دوباره به شغل ما جرح و تعدیل بهشت ما چسبانده است در 24 فروردین 1345 شمسی روزی به دنیا آمد که مجددا رخشانی فروزان برای ایمان‌هایمان در ظاهرند بود. زندگی چیزی بود که شاید برای او سینگولار فراموش نشود و ما پیش خطای خود اگر راه بت شکنی پیدا می‌کنیم جانش را در راه ما می‌دهد. مرخص IsNotسه نهیم نایی خود را بصورت ودایی دراسه کرده، ماریا جانش را سوبیلوز انداخت ودرود بشود تا سخت وی را همین زباله جات و سوریا خواهد نقش کرد
بخدا قسم که من این یک مرخصی از شما دارم!
آخرین توصیه‌ام را به شما عزیزانم می‌نمایم که در حال نبرد سنگین با سپاهیان کفر هستیم. منت خدای را که به ما ارزانی بخشید و نائب برحق حضرت مهدی امام امت این اسطوره تقوا و این یگانه پرچمدار سپاه توحید را همچون پدری دلسوز بر این امت راهبر و راهنما قرار داد.
خدای را شکر می‌گویم که به ندای حسنی امام عزیزمان لبیک گفتم و به جوار رحمت خداوند نائل گشتم. اونهایت سفر تموم شما.
عزیزانم من زمانی این آخرین یادداشت را ارسال می‌کنم که بوی تربت حضرت سیدالشهدا (ع) راه استشمام می‌نمایم و می‌دانم که خداوند مهربان به من محبت کرد که با شهادت از این زندگی دنیوی به دیار همیشگی آخرت و به جوار انبیاء و بهشت و به نزدیکی ذات پاکش نائل می‌آیم.
عزیزانم از شهادت من نگران نباشید، زیرا من با خدای خود معامله کردم. در این معامله سود هنگفتی نصیبم شد، من جان خود را که تنها هستی من بود به خدا و در راه خداوند و برای اسلام محمدی فدا ساختم و در عوض هم‌نشینی حضرت امام‌حسین (ع) و علی اکبر (ع) را در بهشت برین اختیار کردم.
این درخت تنومند اسلام عزیز به آبیاری خون ما شهیدان چنان تنومند خواهد شد که انشاءالله روزی به یاری و راهبری امام امت خمینی بت‌شکن پرچم لااله‌الاالله و محمدرسول‌الله بر کاخ سفید و کرملین به احتزاز در خواهد آمد.
من با آغوش باز و لبی خندان به‌سوی شهادت می‌روم، چون شیعه علی ابن ابیطالب (ع) هستم که فرمودند؛ در محراب شهادت بخدای کعبه رستگار شدم.
عزیزانم هیچ‌گاه این دنیا زودگذر را بر آخرت ترجیح ندهید و همواره نماز را برپا دارید و اگر زندگی بهتر را خواستار هستید، به فرمان امام امت گوش فرا دهید و لبیک بگویید و بدانید که ما مردم کوفه نیستیم که امام تنها بماند.
عزیزانم همیشه پیرو خط ولایت فقیه باشید و سنگر اسلام را خالی نگذارید و به فرمان حضرت امام باشید و به خدا بدانید که ما شهیدان همواره ناظر بر اعمال شما هستیم. چون شهید شاهد است یعنی نظر به وجه‌الله دارد و همه جا در کنار و شاهد اعمال شما هست و بدانید که شهیدان زنده‌اند و نزد خدای خود روزی می‌خورند.
در پایان برای سلامتی و طول عمر امام امت و پیروزی کفرستیزان عزیز را از خدای عزوجل خواهانم.