مبارزهٔ دیرکرد ساخت ورزشگاه پارس شیراز: چرا این بوطوب عجله ندارد؟
آخرین بار ۱ سال پیش به روز رسانی شده است
حالا که تیم فجر شهید سپاسی با صعود به لیگ برتر فوتبال، علوم و فرهنگ اداره کل ورزش و جوانان استان فارس، موهونی زده است. پس از گذشت بیش از یک دهه از شروع ساخت ورزشگاه پارس شیراز، اگرچه مناقصهٔ ساخت و مجموع توسعه ورزشگاه به سرآمده اما هنوز یک بازی رسمی در آن برگزار نشده است. این بیماری مزمن ایا با بازدیدهای مکرر استاندار فارس، به مشکل حل شده است؟
این ورزشگاه که قرار بود نماد توسعه ورزشی جنوب ایران و افتخار استان فارس باشد، درحال حاضر همچنان نیمهکاره و بلااستفاده باقی مانده است. این وضع، نشان از ضعف جدی در مدیریت و برنامهریزی دارد. مشکلات فنی و زیرساختی ورزشگاه پارس، از نبود نور کافی برای بازیهای شبانه گرفته تا رختکنهای ناکامل و سیستم صوتی نامناسب، همچنان پابرجاست. این نقصها، پروژهای که میتوانست نقطه قوت ورزش استان باشد، به نمادی از عقبماندگی و بیتدبیری تبدیل کرده است.
ورزشگاه حافظیه که هنوز محل برگزاری برخی مسابقات و تمرینهاست، وضعیت بغرنجتری دارد. چمن این ورزشگاه بارها از سوی بازیکنان و مربیان به عنوان «نامناسب» و «خطرناک» توصیف شده است. سکوها فرسوده و فرسایش یافتهاند، و کمبود امکانات رفاهی پایه، بر مشکلات افزوده است. ورزشگاه حافظیه حتی برای مسابقات لیگ دسته یک نیز استانداردهای لازم را ندارد، چه برسد به لیگ برتر.
اداره ورزش و جوانان استان فارس که باید ریلگذار توسعه ورزش استان باشد، عملکردی کماثر و منفعلانه داشته است. فقدان برنامهریزی جامع و پیگیری مستمر، نبود مدیریت پروژه قوی و ناکارآمدی در تخصیص و نظارت بر بودجهها، مشکلات را عمیقتر کرده است. این اداره به جای آنکه نقش فعال و حمایتی ایفا کند، غالباً به یک نهاد تشریفاتی و فاقد تحرک تبدیل شده است.
استاندار فارس، حسینعلی امیری، بارها با بازدیدهای میدانی از ورزشگاه پارس، به رسانهها اعلام کرده است که «معطل ماندن این پروژه توجیه شرعی، منطقی و مدیریتی ندارد». اما این بازدیدها به رغم ایجاد تیتر و تیترهای خبری، هیچ اقدام عملی و ملموسی را به دنبال نداشته است. این بازدیدها به نمایش رسانهای و حضور صرف مقابل دوربین تبدیل شدهاند، نه گامهای موثر برای رفع موانع.
این در حالی است که تیم فجر شهید سپاسی، با غیرت و تلاش بیوقفه بازیکنان و کادر فنی، به لیگ برتر صعود کرده است. اما شرایط تمرین، برگزاری بازیها و امکانات زیرساختی برای این تیم هیچ تناسبی با سطح لیگ برتر ندارد. پرسش اصلی این است که این تیم کجا باید بازی کند؟ چه ورزشگاهی میتواند پاسخگوی نیازهای آن باشد؟ و چه آیندهای برای ورزش حرفهای استان فارس ترسیم شده است؟
در نهایت، استان فارس نیازمند یک بازنگری جدی در مدیریت است. این نیازمند برنامهریزی عملی، تخصیص منابع واقعی، پاسخگویی مدیران و حرکت از فضای شعار و نمایش به اقدام عملی است. اداره ورزش استان باید از حالت منفعلانه خارج شود و استاندار محترم نیز باید از بازدیدهای تکراری و بیثمر فاصله گرفته، با تصمیمات اجرایی قاطع، مسیر تکمیل ورزشگاه پارس و بهبود وضعیت ورزشگاه حافظیه را هموار کند.
پس این بار مردم فارس، ورزشکاران و هواداران باید از استاندار فارس انتظار دارند، نه وعدهها، بلکه تصمیمات اجرایی قاطع و نظارت واقعی.